Шуъбаи хизматрасонӣ ба муштариёни Китобхонаи
миллии Тоҷикистон бо ташкили намоиши китоб аз
бузургтарин шоири форсу тоҷик, Одамушшуаро
Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ ёд кард.
Ин намоиши китоб дирӯз, ҷумъа ифтитоҳ шуда ва
дар он маъруфтарин китобҳое, ки то ин замон аз
Султони шоирон-устод Рӯдакӣ  ва дар бораи ӯ
чоп шудаанд, гузошта шудаанд.
Хонандагон дар ин намоиш бо китобҳое чун
«Рўдакӣ» (шеърҳо), ки Ҷ. Шарифов ва Ш.

Дар таърихи чопи китоб, ки ҳазорсолаҳоро дар бар мегирад, китобҳои бузургу кӯчак зиёд интишор шудаанд. Сарчашмаҳои торихӣ калонтарин китоби оламро “Кодекси Гигас” номидаанд, ки як маҷмуъи қонунҳои дастинавишта дар аввали асри  XIII мебошад. Баландии ин китоб 92 сантиметр, дарозиаш 50, ғафсии он 22 сантимерт ва вазнаш 75 килост.
Аммо хурдтарин китоб оламро “Хамелион”-и ...

Вазорати корҳои хориҷии Тоҷикистон ба
Китобхонаи миллӣ 78 нусха китоби нав тақдим
кард. Аксари ин китобҳо тозанашр буда,
зарфи 3-4 соли охир дар нашрияҳои гуногуни
кишвар ва хориҷ аз он ба табъ расидаанд.
Бештари онҳо доир ба сиёсати хориҷии
Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дипломатияи
кишваранд, ки вазорат ройгон ба Китобхона
ҳадя намуд.  Аз ҷумла,китобҳои
«Эмомалӣ Раҳмон бунёдгузори сиёсати...

Шуъбаи хизматрасонӣ ба муштариёни Китобхонаи
миллии Тоҷикистон нишасти хотирмонеро таҳти
унвони “Китоб ва рушди зеҳнии ҷомеа” баргузор
кард, ки дар он шоираи маъруфи кишвар
Латофат Кунҷаева, адиби номвар Юсуфҷон
Аҳмадзода ширкат ва суханронӣ карданд.
Салима Раҷабова, муовини Директори Китобхона
дар як сухани муқаддамотӣ дидору мулоқоти
адибон бо хонандагонро бахше аз фаъолияти
китобхонаи миллӣ арзёбӣ кард ва гуфт, ин

Аҷнабиён тӯли торихи дароз на яку ду ва саду ҳазор, балки миллионҳо нусха китобҳои хоноро сӯхтанду ба хокистар табдил доданд. Аз асри Чингизи ғаддор то Ленину Истолин агар ҳисоб кунем чӣ ганҷинаи ноби мо аз даст рафт. Аз китоби муқаддаси Қуръон то ашъори Рӯдакиву Мавлавӣ, Саъдиву Ҳофиз,Ҷомиву Навоӣ, Ҳиловиву Амир Хусрав, Бедилу Ҳасани Деҳлавӣ ва ғайраву ҳоказо туъмаи оташи ғосибон шуданд. Онҳое ба ганҷинаи ҳикмати мо дасти ғорат дароз карданд, ки ҳарфе аз онро намефаҳмиданд.

Марҳабо Ҷабборӣ, муовини Сарвазири Тоҷикистон гуфт, “мушкилнависӣ дар адабиёт на ба фоидаи хонанда аст, вале бо забони соф кӯчагӣ навиштан бар зарари забони модарист. Ноширон набояд  бо баҳонаи сода кардани забон онро ба ҳадди як забони кӯчагӣ расонанд. Забони мо забони шеър буд ва бояд ба ҳадди ҳамин забони шеър бимонад”.
Муовини сарвазири Тоҷикистон, ки баъд аз зуҳри 4-уми сентябр дар маросими ифтитоҳи Рӯзи китоб дар Китобхонаи миллӣ дар ҳузури ҷамъе аз мардум суҳбат мекард, гуфт, ки “дар сар то сари Тоҷикистон бештар аз 50 нашриёт ба чопи пурарзиштарин ганҷинаи маърифати мардум машғуланд ва ҳар сол садҳо номгӯ китобҳо аз классикони форсу тоҷик то адибони муосир,