Бо пайдо шудани оташ ва муқаддас гардидани он мардуми пешин барои худ ҷашни Садаро интихоб карданд. Ин аз як тараф ифодагари рамзи ҷовидонагии Хуршед ва муқаддас донистани оташ мебошад, аз тарафи дигар ба зиндагии инсон ва робитаи ў бо табиат вобастагии ногусастанӣ дорад. Баъдҳо маҳз пайдо шудани «ҷашни оташ» ва ҳамчун рамзи Хуршед донистани он ҷашни Сада дар миёни мардум густариш пайдо кард.
ЯК ШАРҲИ КУТОҲ: Наримон Бақозода-адиби маъруфи кишвар аз ҷумлаи шахсиятҳои маъруфест, ки дар рӯзи мавлудаш ҷон ба ҷонофаринаш таслим кардааст. Ӯ 26-уми январ ба дунёд омад ва дар 74-солагӣ боз ҳам дар ҳамин таърих тарки олам кард. Аз ин рӯ, фарзандонаш ин рӯзро рӯзи падари худ медонанд.
ВА МУАРРИФИИ МУХТАСАР: Наримон Бақозода, 26 январи соли 1935 дар шаҳри Самарқанд, дар оилаи Абулато Бақозода, журналисти маъруфи "Овози тоҷик" ба дунё омадааст. Тифлии шоир дар Самарқанд, дар гаҳвораи тамаддуни тоҷикон гузаштааст.
Донишгоҳи тиббии Тоҷикистон ба номи Абӯалӣ ибни Сино “Донишнома”-и нав интишор дод. Ректори Донишгоҳ доктори илмҳои тиб, профессор М.Гулзода дар сарсухани китоб аз ҷумла навиштааст: Донишномаи Донишгоҳи давлатии тиббии Тоҷикистон ба номи Абўалӣ ибни Сино китобест, ки хонанда аз он маълумоти зарурӣ ба даст меорад.
Китоб аз ду бахши бузург иборат мебошад. Дар бахши аввал роҳи дар тӯли 80 сол тайкардаи донишгоҳ бо забонҳои тоҷикӣ, русӣ, англисӣ ва ҳуруфи форсӣ ба қалам дода шудааст. Ин муддатест, ки донишгоҳ ба муваффақияту нокомӣ ва пирӯзию шикастҳо рў ба
27-январи соли равон собиқадорони ҷангу меҳнат ва иштирокчиёни барқарории сохти конститутсионии Тоҷикистон «Сипарони Ватан»-и ноҳияи Кушониёни вилояти Хатлон ба Китобхонаи миллӣ омаданд ва бо шароити ин боргоҳи маърифат аз наздик ошно гаштанд.
Китобе бо номи “Диншиносӣ”, ки ахиран дар нашриёти “Маориф” нашр гардид, аз ҷониби Саид Нуриддин Саид, Саид Аҳмадов, Нуриддин Камар, Рустам Назаров навишта шуда, ба сифати китоби дарсӣ пешниҳод шудааст. Муҳаррири масъул доктори илмҳои фалсафа профессор Зиёӣ Хуршед Махшулзода буда, ба он доктори илмҳои сиёсатшиносӣ, узви вобастаи Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон Саймумин Ятимов, доктори илмҳои фалсафа, профессор Рамазон Назриев Рамазон, доктори илмҳои фалсафа Меҳриниссо Маҳмадова ва доктори илмҳои фалсафа З.Диноршоева тақриз навиштаанд.
Китоби профессор Зумрад Ямоқова “Методикаи экспертизаи хатшиносӣ” барои донишҷўёни факултетҳои ҳуқуқшиносии мактабҳои олӣ, аспирантҳо, докорантҳо, кормандони мақомотҳои ҳифзи ҳуқуқ, коршиносоне, ки ба масъалаҳои мубориза алайҳи ҷинояткорӣ машғуланд, тавсия шудааст.
Дар байни илмҳое, ки асоси омодагии касбии муфаттишон, прокурорҳо, судяҳо, кормандони оперативӣ-ҷустуҷўӣ ҳимоятгаронро ташкил медиҳад, экспертиза мавқеи асосиро ишғол мекунад, ки таҷрибаи мубориза бар зидди ҷинояткориро меомўзад, хулосабарорӣ мекунад, роҳҳо, восита ва усулҳои ошкор кардани ҷиноятро пурра мегардонад.
17 нафар аз ҷумлаи кормандони Китобхонаи давлатии патентию техникӣ ва Китобхонаи илмӣ-тиббии Донишгоҳи давлатии тиббии Тоҷикистон ба номи Абўали ибни Сино дар Маркази такмили ихтисоси Китобхонаи миллии Тоҷикистон ба як давраи нави омӯзишӣ фаро гирифта шуданд. Субҳи имрӯз бо ҳузури ҷонишини Директори Китобхонаи миллӣ Гадобек Маҳмудов ин давраи омӯзишӣ оғоз шуд ва қарор аст то 31-уми январи соли
Муддатест сомонаи адиби маъруфи тоҷик Баҳром Фирӯз дар фазои маҷозӣ гардон аст. Тӯли ин муддат садҳо тан аз ҷумла ҳаводорони эҷодиёти адиб аз он дидан карданд ва китбҳояшро мутолиаву аз шарҳи ҳолат бохабар шуданд. Ин як сомонаи пурмуҳтавоест, ки ба муносибати ҷашни 80-солагии адиб бастагонаш фаъол намуданнд. Гуфта мешавад, ки сомона қаблан ҳам буд,
«Ҳофиз ҳофизаи мост. Зеҳну забону зиндагии мо сиришта бо Ҳофиз аст. Девони Ҳофиз фақат як дафтару девон нест, номаи зиндагиву зиндагиномаи мост. Ҳофиз фаротар аз адабиёт аст. Ҳофиз ба мо жарф зистану шод зистан меомўзаду яктана такягоҳи мост. Ҳеҷ кас чун ў зеру бами зиндагии моро намедонаду дар ғаму шодии мо шарик нест».
Баҳоуддини Хуррамшоҳӣ
Моҳи ноябри соли 1913 васоити ахбори оммаи Британияи Кабир дар тамоми ҷаҳон хабареро оид ба додани Мукофоти Набелӣ дар бахши адабиёт, паҳн намуд, ки аз аз шунидани он ҳам аврупоиён дар ҳайрат монданду ҳам мардумони Шарқ. Ин хабар аз он лиҳоз боиси ҳайрат шуда буд, ки як шоири шарқӣ аз Ҳиндустони мустамликавӣ ба гирифтани чунин мукофоти олӣ ба мисли Мукофоти Нобелӣ сазовор шудааст. Ин шахсияти бузург Равиндранатҳ Тҳакур (1861-1914) буд, ки аллакай қариб сӣ сол боз дар ватани худ – Ҳиндустони бостонӣ ҳамчун адиби беҳамто шуҳрат дошт. Чунин мукофоти олӣ ба шоир барои он ашъоре, ки зери унвони «Гитанҷалӣ» (Gitanjali) маълум аст, муносиб дониста шуд. Gitanjali дар талафузи банголӣ
Дар Китобхонаи милли Тоҷикистон бо ташаббуси шуъбаи тарғиб ва баргузории чорабиниҳои фарҳангӣ мизи мудаввар бахшида ба ҷашни Сада зери унвони “Сада – башорати Наврӯзи оламафрӯз”доир гардид.
Салима Раҷабова – муовини Директори Китобхонаи миллӣ дар сухани ифтитоҳии худ фарорасии ин ҷашни бостониро ба кулли
Чунин ном дошт мавзӯъи баҳс дар маҳфили “Дастони моҳир”-и Шуъбаи кӯдакон ва наврасони Китобхонаи миллӣ, ки дирғӯз доир шуд. муаллима мавзуъро шарҳ дод ва гуфт, ки соли 2020 соли муш аст ва ин солест, ки ба шахсони заҳматдӯст комёбиҳо пешгӯӣ мекунад. Дар соли 2020 инсоният ба давраи нави таърихӣ қадам мегузорад. Дар асоси тақвими шарқӣ муши сафед ба даври мучал,
Китоб натанҳо сарчашмаи илму дониш, балки воситаи муҳими тарбияи инсон аст. Он неруи пешбарандаи ҷомеаи башарӣ маҳсуб меёбад. Китоб ягона дӯсти мӯнису ғамхоре аст, ки моро аз гаҳвора то пиронсолӣ роҳнамоӣ менамояд. Миллати тоҷик аз қадим китобдору китобдӯст ва тамаддунофар буд ва ин омил боис гардид, ки дар тӯли таърих бегонагон борҳо осори адабӣ ва илмиву фарҳангии ниёгонамонро ба оташ кашидаю тороҷ намудаанд. Таърих гувоҳ
