Суҳбат ва гуфтугӯ бо директори Китобхонаи миллии Тоҷикистон Сайфиддин Назарзода дар мавзуоти таърих, рушду таҳаввул ва вазъи забони тоҷикӣ дар тӯли таърих.
Истиқлолият ва забон. Дар ин 24 соли соҳибистиқлолии Тоҷикистон забони тоҷикӣ аз кучо то куҷо рушд ёфтааст? Чи монеъаҳо буданд ва имрӯз забони мо чӣ ҳол дорад?
Суҳбатест, ки дар як муколамаи телевизионӣ матраҳ шудааст. Директори Китобхонаи миллии Тоҷикистон, профессор Сайфиддин Назарзода ба суолҳои Шабакаи аввали телевизиони Тоҷикистон посух медиҳад.
Дар Коллеҷи варзиши Тоҷикистон бо роҳандозии як чорабинии муштарак бо Китобхонаи миллӣ аз Рӯзи забон ёд карданд.
Ин маҳфили фарҳангӣ таҳти унвони “Забонро беолошиш нигоҳ медорем” баргузор шуд ва ширкаткунандагон асосан дар атрофи масъалаи покии забон, риояи Қонуни забони давлатӣ, муколамаи озоду равон бо забони модарӣ ибрози назар намуданд.
Китоби шоир ва донишманди шинохтаи тоҷик Рустам Ваҳҳоб бо номи “Дуруст нависем” аз чоп баромад. Дар ин бора муаллиф дар саҳифаи худ дар Фейсбук иттилоъ дод.
Дар ин китоб шумори зиёди иштибоҳоте, ки ба такрор дар матбуот, таълифоти илмию бадеӣ ва гуфтори радиёву телевизион ба назар мерасад, баррасӣ гардидааст. Муаллиф шакли дуруст ва саҳеҳи калимаю ибораҳо, мавқеи корбурд ва тарзи баёни онҳоро тавзеҳ медиҳад.
Муаллиф бар ин назар аст, ки китоб барои адибони ва хабарнигорони ҷавон ва умуман алоқамандони омӯзиши амалии забон судманд аст. Маводи он ҳамчунин бо салоҳдиди устодон метавонад дар дарсҳои амалии забоншиносӣ, услубшиносӣ ва матншиносӣ чун дастури таълимӣ ва василаи иловагии омӯзиш
Тифлон дар китобхона. Оё мо метавонем фарзандони худро ба китоб ҷалб кунем? Метавонем дар замоне, ки компютеру ойфону планшету боз садҳо номгӯ аз комёбиҳои илмиву техникии башар таваҷҷуҳи афтфолро ҳам ба худ кашидааст, онҳоро ба китоб раҳнамоӣ созем? Магар метавонад дар замони рушди коммуникатсия китоб боз ҳам барои инсони оянда “аниси кунҷи танҳоӣ” бошад?
Гуруҳе аз тифлакони мактаб-кӯдакистони рақами
Бахшида ба “Рӯзи забони тоҷикӣ” Шуъбаи
баргузории чорабиниҳои фарҳангии
Китобхонаи миллии Тоҷикистон намоиши
китоб баргузор кард, ки дар он беҳтарин
китобҳо дар бораи забону фарҳанг, имло,
луғату фарҳангономаҳои муътабар ба
маърази тамошо гузошта шуданд.
Хонанда метавонад бо китобҳое чун
“Забоншиносии умумӣ”-и М.Норматов,
Ф.Зикриёев, “Имло ва забони адабӣ”-и
