Инсоният дар тўли таърихи фаъолияти худ ҳамеша кушиш ба харҷ додааст, ки ба мушкилоти мухталифи зиндагӣ посух бигўяд, сиру асрори ҷомеаву зиндагиро ошкор намояд. Бисёр гуфта шудааст, ки мутолиа огоҳии мардумро зиёд менамояд ва ин боварӣ дар нигоҳи ҷамъӣ боис мешавад то ҳалли масъала дар ҷомеа афзоиш пайдо кунад. Ин албатта, кори саҳл ва осон нест, ки аз мутолиа бармеояд, он ҳам дар ҷаҳоне, ки метавонад мутолиа эътимод ба нафси афродро
Феҳристнигории нусхахои хаттӣ, яке аз фунуни тахассусии муҳим ва абзори бисёр муфид барои таҳқиқоти илмӣ махсуб мешавад. Дар ҷаҳони Ғарб дар ин замина фаъолияти зиёде сурат гирифта ва осори арзишманде ба забонхои гуногуни дунё падид омадааст. Дар партави ҳамин муроҷиа имрўз мо метавонем аз чӣ гуна сурат гирифтани тавсифи нусхаҳои хаттии форсиву точикӣ харф бизанем.
Қобили зикр аст, ки тавсифи нусхаҳои хаттии Ғарб
Истиқлол волотарин ва пурарзиштарин дастоварди давлату миллати тоҷдори тоҷик аст, ки бисту панҷ сол муқаддам муҳимтарин воқеаи таърихии сарнавишти миллати тоҷик ба вуҷуд омад: Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон эълон гардид. Ин ҳодисаи фараҳбахш аввали моҳи сентябри соли 1991 ба вуҷўъ пайваст ва 9 сентябр расман Рўзи Истиқлолияти Ҷумҳурии Тоҷикистон қабул гардид. Аз ҳамон вақт то имрўз ин санаи муборак барои миллати тоҷик
Маҷаллаи илмӣ-амалии «Паёмномаи Ассамблеяи китобхонаҳои Авруосиё» (Вестник Библиотечной Ассамблеяи Евразии) яке аз маҷаллаҳои маъруфи соҳаи китобдорӣ дар байни кишварҳои ИДМ буда, муассис ва ношири он Китобхонаи давлатии Русия мебошад.
Маҷалла соли 1993 таъсис ёфта, аввал бо номи «Бюллетени иттилоотии Ассамблеяи китобхонаҳои Авруосиё» (Информационный бюллетень Библиотечной Ассамблей Евразии) нашр мешуд. Соли 2000 ҳамчун маҷаллаи илмӣ-амалӣ бо номи «Паёмномаи АКА» (Вестник БАЕ) чоп шуд.
Аз соли 2002 инҷониб бо номи «Паёмномаи Ассамблеяи китобхонаҳои Авруосиё» (Вестник Библиотечной Ассамблеи Евразии) дар як сол чор шумора интишор
Китоб аст, ки таърихи куҳанбунёди мо, ганҷинаҳои тамаддуни башарӣ, дурдонаҳои назми ҳазорсолаи мо, достонҳо ва илму дониши даврони бостонӣ, хираду заковати наслҳо ва халқҳоро зинда нигоҳ медорад.
Китоб аст, ки бо нури донишу маърифат роҳи мардумонро равшан сохта, боиси ҳастиву пойдории миллат, таърих, забон, адабиёт ва фарҳанг гардидааст.
Яке аз нодиртарин нусхаи хаттӣ, ки дар «Осорхонаи китоб»-и шуъбаи дастхатҳои Шарқ ва китобҳои нодири Китобхонаи миллии Тоҷикистон ба намоиш гузошта шудааст, «Шоҳнома»-и Ҳаким Абулқосим Мансур ибни Ҳасани Фирдавсӣ (934-1020), бузургтарин шоири ҳамосасаро мебошад.
«Шоҳнома»-и Ҳаким Фирдавсӣ бешубҳа бузургтарин ва муҳимтарин ҳамосаи миллии қавмҳои тоҷику эронӣ, шоҳкории адабиёти мо буда, дар байни қавму миллатҳои дигар низ мақом