Имрӯз бахшида ба “Рӯзи китоб” ва “25-солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон” дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон семинари илмӣ-амалӣ таҳти унвони “Истифодаи навгониҳои соҳаи китобдорӣ тавассути технологияи муосири иттилоотӣ” баргузор гардид.
Директори Китобхонаи миллии Тоҷикистон, доктори илмҳои филология, профессор Сайфиддин Назарзода дар сухани муқаддамотии худ
Ва боз омад моҳи сентябр ва моҳи оғози фасли дониш. Донишгоҳҳо, мактабҳо баъди танаффузи семоҳа дарҳои худро ба рӯйи донишомӯзон боз карданд. Ва имрӯз дар сар то сари кишвар аввалин рӯзи оғози соли нави хониш буд. Омадани ин рӯз ба ҳамагон хуҷаста бод!
Мебояд дар ситоиши ин рӯз зиёд ҳарф зад, чун рӯзи вуруд ба остонаи боргоҳҳои дониш аст, аз ин вуруд хирад меафзояд, дониш бой мешавад.
Дар ин рӯз ҳазорон нафар бори аввал по ба остонаи мактаб мениҳанд ва бори аввал китоби
Дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон бо ибтикори кормандони шуъбаи хизматрасонии библиографӣ конфронси хонандагон бахшида ба ҳаёт ва эҷодиёти адиби шинохтаи рус Андрей Волос баргузор шуд.
Андерей Волос 4-уми августи соли 1955 дар шаҳри Сталинобод-пойтахти Тоҷикистон дар хонаводаи геолог дида ба олам кушодааст. Хатмкардаи Донишкадаи саноати нефту кимиё ва гази Маскав ба номи Губкин буда, ихтисосаш геофизик аст.
Баъди хатми донишкада ба Душанбе баргаштааст ва ба
Саъати тасвирӣ аз ҳунарҳои қадимаи халқу аҷдоди мо, тоҷикон ба шумор меравад. Ниёкони мо ҳанўз аз замонҳои бостон тасвири табиат, ҳаёти хонаводагӣ, эҳсосҳои қалбӣ аз қабили ишқу муҳаббат, изҳори самимият ба бузургон ва ғайраро мекашиданд. Деворнигораҳои бостонӣ, ки тўли ин як садсола аз манотиқи гуногун пайдо шудааст, далели ин гуфтаҳоянд.
Тўли ин се соли охир дар маҳфилҳои зиёди ҳунарии толори кўдакон бачаҳо баъзан расмҳои
Тоҷикон аз қадимулайём миллати озодпарасту озодихоҳ буданд. Солҳои сол дар дил орзуи озодиро мепарвариданд. Бо амри тақдир ва бар асари таҳаввулоти фарогирии сиёсиву иҷтимоии ибтидои солҳои 90- уми асри гузашта халқи тоҷик баъди ҳазор сол аз нав ба эҳё ва эъмори давлати миллии худ ноил гардид. Истиқлолият дар таърихи ҳазорсолаи халқи тоҷик ин воқеаи хеле бузург буд. Вале Тоҷикистон аз нахустин рўзҳои истиқлолияти
Бале, пингвинҳо ном гирифт мавзўи имрўзаи барномаи «Дастони моҳир».
Бачаҳои ҳушёру зираки мо имрўз хоҳиши омода намудани тимсоли пингвинҳоро намуданд. Муаллима пеш аз оғози барнома ба бачагон оиди пингвинҳо маълумоти бештаре дод ва нақл кард, ки онҳо бештар дар кадом манотиқи олам зиндагонӣ мекунанд ва чӣ сурат доранд.
Пингвинҳо аз руйи сохти тана комилан махсусанд. Болҳои онҳо тангбару кўтоҳ ва белшакл мебошанд, устухони теғаи сина надоранд ва устухонашон аз
