Сайёҳат Назарова, хонандаи синфи 11-и муассисаи таҳсилоти умумии рақами 1-и ноҳияи Восеъ, гирандаи спидендияи президентӣ ва аъзои фаъоли бахши ташкилоти ҷамъиятии «Пайравони Пешвои миллат» дирўз дар номинатсияи «Аз ёд кардану хондани осори адибони ҷаҳон» ширкат намуд. Саёҳат ҳамроҳ бо муаллимааш ба озмун омадааст ва мегӯяд аъзои Китобхонаи Миллии Тоҷикистон, китобхонаи мактаб ва китобхонаи ноҳиявист. Бори аввал ба озмун омадааст, зеро соли гузашта дар олимпиадаҳо иштирок дошт. Ҳарчанд падари Сайёҳат дар муҳоҷирати меҳнатист, вале ҳамеша бо духтараш
Озмуни ҷумҳуриявии “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” ба иди воқеии китоб табдил ёфтааст, зеро аз тамоми минтақаҳои ҷумҳӯрӣ беҳтарин китобхонҳо ҷамъ омадаанд то донишҳои андӯхтаи хешро ба ҳакамон пешниҳод намоянд. Масъулини озмун шароити беҳтаринро чӣ барои довталабон ва чӣ барои ҳакамону волидон муҳаё кардаанд. Ба қавли аъзои ҳакамон чеҳраҳое пайдо мешаванд, ки бо нутқи буррову андешаҳои созандаашон қалбҳоро тасхир месозанд, вале
Соҳибистиқлолии Тоҷикистон барои рушду нумўи тамоми соҳаҳои ҳаёти ҷомеа, аз ҷумла соҳаи китобдорӣ шароитҳои заруриро муҳайё сохт. Қабл аз ҳама, ба тасвиб расидани силсилаи санадҳои меъёриву ҳуқуқӣ доир ба соҳаи китобдорӣ ва бунёди навъҳои гуногуни китобхонаҳо дар ҷумҳурӣ барои роҳандозии сиёсати фарҳангии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ин самт ва устувор гардидани фаъолияти китобдорӣ мусоидат намуд. Дар даврони истиқлол китобхонаҳо баҳри татбиқи рисолаи касбии хеш – ҷамъоварӣ, коркарду феҳристнигорӣ, ҳифзу нигоҳдорӣ ва тарғибу ташвиқи захираи китобӣ саҳми муносиб гузоштанд.
Ин китоб соли 2007 чоп шудааст ва яке аз муҳимтарин сарчашмаҳо дар китобшиносии тоҷик аст. Китобшиносии мазкур насри бадеии форси тоҷикиро аз соли аввали чопи китобу мақолот пас аз Инқилоби Октябр то соли 2007 дар бар мегирад. Манзур аз насри бадеӣ роману повест, очерку ва ҳикояҳо мебошад.
Дар пешгуфтор мехонем: Кулли маводи ба забони тоҷикӣ чопшуда бори нахуст дар ин китобшиносии вижаи насри бадеӣ ворид гардида, мавриди таҳқиқи (de visu) мураттиб қарор гирифтаанд. Унвони ҳамаи асарҳо ба забони асл, тибқи
Зағоза (Ephedra equisetum), зағоса, бандак, бирешимхома, буғумбутта, вандак, тапа, буттаест сершоху навда. То 1,5 – 3 м (баъзан 8 м) қад мекашад; ғафсии пояаш то 20 см. Зағоза рустании дуҷинса буда, дар як буттаи он фақат хўшачаҳои нарина, дар буттаҳои дигар танҳо хўшачаҳои модина месабзанд.
Баргаш пулакчамонанд, бехлорофилл (вазифаи ассимилятсияро шохчаҳои сабз иҷро мекунанд). Гулаш майда, беранг, моҳҳои май - июн мешукуфад.
Меҳри китобхониро дар дилаш модараш - директори китобхонаи оммавии шаҳри Бўстон бедор кард. Маҳз бо тавсияи ў ширкаткунандаи озмуни «Фуруғи субҳи доноӣ китоб аст» гардид. Назира дар номинатсияи «Аз ёд кардану хондани осори адабиёти ҷаҳон» ширкат мекунад.
Вақте «Евгений Онегин»-и Александр Пушкинро нақл менамуд, ба назар мерасид ҳаяҷонзада шудааст. Шояд бори аввал буд, ки назди устодони сахтгир имтиҳон мешавад.
Мегуфт чун дилбастагии хоса ба адабиёти ҷаҳон дорад ва китобҳои зиёде хондааст, модараш тавсия додааст, ки дар