Дар китоби дарсии «Мактаби омӯзишии най» муаллиф бори нахуст кушиш кардааст,ки дар илми мусиқишиносии тоҷик вижагиҳои омӯзиши сози найро бодарназардошти хусусиятҳои хоси таълиму тарбия дар  мактабҳои мусиқии бачагона, мактабҳои миёнаи  махсус ва олии мусиқӣ роҳандозӣ намоянд.

Омӯзгор бо истифода аз ин китоб бояд дар дили шогирд нисбат ба таълими сози най муҳаббати  бепоёнро бедор сохта, роҳи дурусти омӯзиши онро талқин  намоянд.

Китоби мазкур аз муқаддима, 3 қисм: маълумоти мухтасар

Дар муддати як соли сипаришуда шумори хонандагони Китобхонаи миллӣ  24 ҳазору 865 нафар афзудааст. Аксари хонандагони нав аъзошуда донишҷӯёни мактабҳои оливу миёнаи пойтахти кишвар ва навоҳии атрофи онанд. Бино ба омори дастрасшуда 1351 нафари онҳо донишҷӯёни Донишгоҳи миллии

​Дар маърузаи ҳисоботии раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон устод Низом Қосим романи "Саройи санг"-и Ато Мирхоҷа беҳтарин дастоварди насри панҷ соли тоҷик дониста шуд. Перомуни асари мазкур ду-се соли охир дар расонаҳои хабарӣ гуфтумонҳое ҳам сурат гирифтанд, ки аз пайдо гардидани асари тозаи хондание дар адабиëти муосири мо шаҳодат медиҳанд.

Дар муддати се соли ба нашр расидани романи мазкур дар бораи он адибону адабиëтшиносоне чун Саттор Турсун, Абдулҳамид Самадов, Гулназар, Шамсиддини Солеҳ, Ҳоким Қаландариëн, Суннатулло Ҷонбобоев, Сайфулло Маҳкамов,

Марги шоир фоҷиаест бузург, зеро марги шоир марги як ҷисму ҷони одӣ ва заминӣ нест; марги шоир марги истеъдод ва табъи худодод аст; марги шоир марги ишқ аст, марги муҳаббату самимият, марги зебоиҳо, орзуҳои ширин, марги ормонҳои бузурги инсонист. Устод Гулназар як сутуни мустаҳками адабиёти муосири мо, як дили пур, як ҳамроҳи баэътимоди ҷодаи суханварӣ дар канори мо буд, ки баъд аз ин, дареғо, ҷояш холӣ мемонад ва касе наметавонад онро пур кунад.н

Дастури мазкур аз ҷониби кормандони шуъбаи библиографияи миллӣ омода ва чоп шуд. Мураттибон Наргис

​Ба эътирофи умум марҳилаи ниҳоии Озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст» ба тулӯи ситораҳои нав дар самои маонӣ табдил ёфт. Озмуне, ки бо ибтикори Пешвои фарҳанггуҳари миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон баргузор гашт, бори дигар ҳақиқати таърихиро собит намуд, ки

Нашриёти "Ношир"- и шаҳри Хуҷанд нахустин маҷмӯаи шеърҳои шоир Иззатманд Саломиёнро таҳти унвони "Қафаси санг" бо сарсухани Шоири Халқии Тоҷикистон ФАРЗОНА чоп кард. Фарзона менависад: "Забони шеъри Иззатманд нобу шодобу мубаррову мусаффост, забонест, ки бо равоиши латифи калимоташ, бо каррашмаҳои зебои ҳуруфаш, бо зарбу зарабони хушсавти овозаш дилҳоро рўшаниву ромишу саодат мебахшад. Забони шеъри ў, ки ҳолу ҳавои мўҳташами осори ниёгонро ҳифз кардааст, басе имрўзиву кунунист:

Фақат ба суръати мижгон задан ба сурати ту,

Дар ин фазои маҷозӣ ниҳам ҳазорон лайк.