Баъд аз зӯҳри дирӯз дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон бо ташаббуси шуъбаи адабиёт доир ба фарҳанг ва ҳунари Китобхонаи миллии Тоҷикистон маҳфили “Ахтари ҳунар” бахшида ба гиромидошти Ҳофизи халқии Тоҷикистон Акашариф Ҷӯраев доир гардид.
Директори Китобхонаи миллӣ, профессор Ҷумахон Файзализода бо сухани муқаддимавӣ ҳозиронро хайрамақдам гуфт. Директори
Раёсати Академияи илмҳои Ҷумҳурии Торҷикистон бо мақсади амалӣ гардонидани Қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 25 ноябри соли 2015 № 742, ки тибқи он ба номгўйи самтҳои афзалиятноки рушди илм, техника ва технология дар Ҷумҳурии Тоҷикистон банди нав, яъне «илмҳои санъатшиносӣ» ворид карда шудааст, дар назди раёсати Академия шуъбаи махсуси таҳқиқоти соҳаҳои мухталифи ҳунарро таъсис дод ва инак тасмим гирифтааст, ки нашри маҷаллаи илмӣ-оммавии соҳавиро бо номи «Санъатшиносӣ» соле ду маротиба роҳандозӣ намояд.
Муҳтавои маҷаллаи мазкур таҳқиқи минбаъдаи масоили
Ҳазрати Расули акрам фармудаанд, ки баъд аз имон бузургтарин дороии мард дар зиндагӣ зани донишманду шоиста аст. Ҳамзамон дар ин маврид адиб ва мутафаккири рус В. Г Билинский хеле хуб гуфтааст: «Зан маҳбубаи шаҳвар не, балке рафиқу аниси ҳаётии мост ва мо бояд ӯро ҳурмату эҳтиром кунем». И.Кант мегуяд; «Зане, ки ғайр аз рўз кур кардан кору бори дигар надорад, дере нагузашта аз худаш безор мешавад».
Зан сарчашмаи ҳаёт, ҷароғи рўзгор ва оинаи
Шариф Ҷўраев – дар мусиқии касбии тоҷик бозёфти бузург аст ва ҳунарманде мисли ў ба ин қудрат ва тавоноӣ, ба ин эҷодкорӣ асолати миллии мусиқии моро ба шунаванда нарасонидааст. Ҳунари ў хотирнишин ва фаромўшнашаванда буда, аз рангинтарин саҳифаҳои таърихи тамаддуни навини тоҷикист.
Бобоҷон Ғафуров
Аз пуркортарин муҳаққиқони мусиқии тоҷик умуман Шарқ буда, мавзўъҳои назарии мусиқӣ дар таълимоти Ибни Сино, анъанаи меросбарӣ дар санъати мақом ва мақомсароӣ, иртиботи таърихии мақомҳо ва мусиқии ҳирфавии мардуми Ғарб, диди бадеию зебоишиносӣ дар мақомҳо, мусиқӣ аз дидгоҳи аҳли тасаввуф, суннати меросбарӣ дар оҳангсозӣ, нақши мақомҳо дар ғановати мусиқии классикиро баррасӣ намудааст. Муаллифи беш аз сад мақолаи илмӣ, илмӣ- оммавӣ буда, осораш ба русӣ, англисӣ ва
Донишманди шинохтаи тоҷик, марҳум Аълохон Афсаҳзод соли 2008 ҳангоми ба чоп ҳозир кардани китоби “Пандномаи Анӯшервон” дар як муқаддимаи муфассал чанд шарҳе ироа карда, ки хонандаро на танҳо бо муҳтавои китоб, балки таърихи иншо ва муаллифи он ошно мекунад. Ҳарчанд то кунун муаллифи аслии китоб дақиқан маълум нест, вале Аълохон Афсаҳзод талош кардааст ҳадсу гумонҳои пажӯҳишгаронро оварад, то хонанда тасаввуроте дар ин бора ҳам дошта бошад.Лозим донистем ин муқаддимаро бознашр кунем ва аз хонандагони навраси худ даъват намоем, ки китоби “Пандномаи
