Солнце, ярко светит.
И как прежде я вновь спешу.
К тебе моя родная.
Соберу букетик для тебя.
Ты со мною рядом, и не нужно слов.
Мир цветет твоею красотою.
Ты поймешь по взгляду, мою любовь.
Мамочка, как я горжусь тобою.
Мамочка любимая моя.
Модар – калимае мебошад, ки ҳамагӣ аз панҷ ҳарф таркиб ёфтааст. Вале дар мазмуну мӯҳтавои он як ҷаҳон маънӣ, шукӯҳу шаҳомат нуҳуфта аст, ки дар тасвирашон садҳо достону романҳо офарида ва ғазалу таронаҳо сароида шуданд. Ин мафҳум барои ҳар як инсон ончунон азизу муқаддас аст, ки барои ҳифзи ҷону нангу номусаш фарзандони арзанда ҷони худро дареғ намедоранд!
Ба муносибати солгарди навабтии «Рӯзи матбуоти тоҷик», ки ба нашри аввалин рӯзномаи тоҷикӣ - «Бухорои шариф» рост меояд, бо ташаббуси Шуъбаи матбуоти даврии Китобхонаи миллии Тоҷикистон ҳамоиши илмӣ - оммавӣ зери унвони «Нақши матбуоти даврӣ дар даврони соҳибистиқлолии Ҷумҳурии Тоҷикистон», баргузор гардид.
Китоби мазкур дар доираи ҳамкориҳои Институти ботаника, физиология ва генетикаи рустании Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон, кафедраи физиологияи рустаниҳо ва биотехнологияи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон бо кафедраи физиология ва биохимияи рустаниҳои Донишгоҳи Давлатии шаҳри Сант-Петербурги Федератсияи Русия бо тағйироту иловаҳо вобаста ба талаботи илми муосири физиологияи рустаниҳо ба муносибати 30-солагии Истиқлолияти Ҷумҳурии Тоҷикистон бо забони тоҷикӣ омода карда шудааст.
Фанни физиологияи рустаниҳо дар қиёс ба илмҳои марбут ба биологияи наботот мавқеъ ва мақоми хоси худро дорад. Фанни
Китоби мазкур бо инъикоси дастовардҳои дирўз ва дурнамои факултети ҳуқуқшиносии Донишгоҳи мили Тоҷикистон бахшида шуда, аз саҳифаҳои дурахшону нотакрор, роҳи пуршебу фароз ва басо пурифтихор тайнамудаи факултет, диловарию корнамоиҳои устодони забардаст, олимони шуҳратёр, омўзгорони асил ва дастпарварони содиқи ин кохи муҳташами нуру маърифат ҳикоят намуда, дар он ба наслҳои имрўзу фардо оид ба воқеиати рушди факултети ҳуқуқшиносӣ дар дарозои 70- соли таърих ва хусусан даврони Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон иттилооти муътамад пешниҳод шудааст.
Ҷойгоҳ ва мақоми зан дар тамаддунҳои бостонӣ, аз ҷумла дар тамаддунҳои ҳиндӣ, чинӣ, ориёӣ, мисрӣ, юнонӣ, румӣ ва дигар тамаддунҳои ҷаҳонӣ, ки тавонистаанд дунёро такон бидиҳанд, хеле бузург аст. Дар аксари тамаддунҳо зан дар мақомҳои изад, шоҳ, малика, маслиҳатдеҳи шоҳ, гоҳе вазир, мутафаккир, олим, шоир, нависанда, сарлашкар, ҷанговар, қаҳрамон омадааст. Ба мақому мартабаи зан, махсусан дар динҳои