Субҳи 1-уми марти соли 2020 Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои иштирок дар интихоботи даъвати нави вакилони Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва маҷлисҳои маҳаллии вакилони халқ ба участкаи интихоботии №15, ҳавзаи интихоботии №2-и ноҳияи Исмоили Сомонии шаҳри Душанбе ташриф оварданд. Таъкид 

1-уми май

90-солагии зодрӯзи Низом Баҳриддинов (1930-2000), доктори илми кишоварзӣ, профессор.

95-солагии зодрӯзи Ҳомид Қаҳҳоров (1925-2002), журналист, Корманди шоистаи маданияти Тоҷикистон.

120-солагии зодрӯзи Лафиф Латифов (1900-1982), актёри театр, Ҳунарпешаи шоистаи Тоҷикистон.

90-солагии зодрӯзи Мирзоазиз Мамадазизов (1930-2006), актёр ва коргардони театр, Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон.

95-солагии зодрӯзи Ҳоҷимурод Муродӣ (1925), адабиётшинос.

Маъмурият ва кормандони Китобхонаи миллии Тоҷикистон аз марги нобаҳангоми шоир, нависанда, рӯзноманигори шинохта, узви Иттифоқи журналистони Ҷумҳурии Тоҷикистон  (аз соли 2004), узви Иттифоқи нависандагони Ҷумҳурии Тоҷикистон  (аз соли 2015), Аълочии матбуоти Ҷумҳурии Тоҷикистон  (2008), Аълочии фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон (2010), мутахассиси пешбари Шуъбаи матбуоти даврии Китибхонаи миллии Тоҷикистон

Валиҷон Баёнӣ

андуҳгин буда, барояш аз Худованди бузург Фирдавси барин ва ба 

 Оре, китоб ёр, беҳтарин дӯстдору ғамхор, нишондиҳандаи ҳаёти осоиштаву мададгори инсон аст. Китоб манбаи ягонаи пайдоиши илму дониш ва фазлу эҳсони инсони комил ба шумор меравад. Агар кас як умр ба мутолиаву омӯзиши он машғул бошад, чизеро талаф намедиҳад. Китоб ба инсон беҳтарин розҳо, маълумотҳо ва маъхазҳои зарурию ҳаётофаринро ҳадя месозад. Китоб

 Ҳашт нафар аъзои маҳфили “Равшандилон” ба узвияти Китобхонаи миллӣ пазируфта шуданд. Инҳо касоне мебошанд, ки бори аввал ё дуюм дар ин маҳфил ширкат мекунанд. Эҷодкоранд ва ё мухлиси эҷодкорон, ки мехоҳанд аз суҳбатҳояшон ташнагии маънавӣ бишкананд. Ва дар маҳфили навбатӣ, ки рӯзе қабл таҳти раёсати шоири маъруф Хайрандеш 

Лев Толстойи маҳбуб Толстойи шакко ва хушгузарон аст. Бидуни ў зиндагӣ берўҳу фақир буд. Ҳикматҳои Лев Толстой ҳамчун решаҳои дарахти куҳан дар замин фурў рехтаанд, ҷумалоте, ки фақат мутааллиқ ба мо нестанд, балки мутааллиқ ба наслҳои баъд ҳам ҳастанд. Ин ҷо тасмим гирифтем андарзҳое аз ин нависандаи оламшумул орем.

                              ***   ***   ***

         Мақсади ҳар гуна таълифот накўкорист.

                                         ****