Ҳикматҳои ҷовидонаи Лев Толстой

Лев Толстойи маҳбуб Толстойи шакко ва хушгузарон аст. Бидуни ў зиндагӣ берўҳу фақир буд. Ҳикматҳои Лев Толстой ҳамчун решаҳои дарахти куҳан дар замин фурў рехтаанд, ҷумалоте, ки фақат мутааллиқ ба мо нестанд, балки мутааллиқ ба наслҳои баъд ҳам ҳастанд. Ин ҷо тасмим гирифтем андарзҳое аз ин нависандаи оламшумул орем.

                                      ***   ***   ***

         Мақсади ҳар гуна таълифот накўкорист.

                                         ****

         Сарчашмаи ҳамаи айбҳои одамӣ ду чиз аст: яке бекорӣ ва дигарӣ эътиқод ба хурофот. Ва ду фазилат низ бештар вуҷуд надорад: яке кор ва дигарӣ хирад.

                                          ****

          Метавон бидуни ишқ ҳезум шикаст ва оҳанро шакл дод, аммо наметавон бидуни ишқ бо мардум бархўрд кард.

                                          ****

          Ҳама ба фикри тағйири ҷаҳонанд, вале ҳеҷ кас ба фикри тагйири худ нест.

                                          ****

           Фарқи инсон ва саг дар он аст , ки агар ба саге ғизо бидиҳӣ, ҳаргиз туро намегазад.

                                          ****

            Дар зиндагӣ ҳар кас тариқи ростиву дўстиро бипаймояд, зудтар ба ҳадаф мерасд.

                                          ****

             Офтоб ба гиёҳе ҳарорат медиҳад , ки  сар  аз  хок берун оварда бошад.

                                          ****

             Бадтарин ва хатарноктарин калимот ин аст: «Ҳама ҳамин тавр ҳастанд».

                                            ****

              Башар то замон, ки зиндагиро ба унвони чизе муқаддас бовар надошта бошад ва ба ҳамнавъони  худ ба чашми бародар нигоҳ накунад, зиндагии дигаронро табоҳ хохад кард.

                                           ****

               Дар қалбамон нуре аз Худо ҳаст, ки номи он виҷдон аст.

                                           ****

               Ҳар ҷо ишқ аст, Худо ҳаст.

                                            ****

                Мусулмонӣ дар баробари масеҳият арзиши бисёр бештар дорад.

                                            ****

                 Ҳеҷ азамате дар сурати набуди содагӣ, некӣ ва ҳақиқат вуҷуд надорад.

                                            ****

                Мо бозандаем, чун ба худ талқин мекунем.

                                            ****

                Ва ҳама мардум на ба далели аҳамияте, ки барои худ қоил ҳастанд, балки барои ишқ варзидан ба афроди дигар зиндагӣ мекунанд.

                                           ****

                Яке аз шароити аввалия барои шод будан ин аст, ки иртиботи башарият бо табиат гусаста нашавад.

                                            ****

                Ҳақиқат монанди тилост, онро наметавон ба даст овард, ҷуз бо зудудани нопокиҳо.

                                            ****

               Касолат доштан тамоилоти бисёр яке пас аз дигарест.

                                            ****

             Агар ҳеҷ далеле барои тавачуҳи аъмоли хилофи виҷдон вучуд надошта бошад, ниме аз мардон ба зиндагии худ поён мебахшанд, чаро ки зиндагӣ бар хилофи мантиқ ғайриқобили таҳаммул аст ва ҳамаи мардони замонаи мо чунин шароите доранд.

      Лев Николаевич Толстой. Бознашр аз

китоби Маҳкуми бегуноҳ. Мураттиб ва муаллифи

пешгуфтор Шодӣ Шокирзода Нуъмонпур. –Душанбе:

«Меҳроҷ Граф», 2017, 228 саҳ.                                                                                                                                                                                                                                                                                      

Таҳияи Шаҳноза Сокинова,

мутахассиси шуъбаи кӯдакон ва наврасон.