Чунин ном дошт Конфронси илмӣ, ки бо ташаббуси шуъбаи адабиёти хориҷии Китобхона баргузор гардид. Дар чорабинии мазкур намояндагони сафоратхонаҳои кишварҳои хориҷӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон, аз ҷумла, Ҷумҳурии Исломии Афғонистон, Ҷумҳурии Исломии Эрон, ҷумҳуриҳои Қазоқистон, Қирғизистон, Туркманистон, Узбекистон, Ҳиндустон, Покистон ширкат карданд. Дар сухани ифтитоҳии худ директори Китобхонаи миллии...
Шўъбаи илмӣ-таҳқиқотӣ дар сохтори Китобхонаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абулқосим Фирдавсӣ (ҳоло Китобхонаи миллии Тоҷикистон) моҳи августи соли 1969 таъсис ёфт. Номи пурраи он – шўъбаи илмӣ-таҳқиқотии китобхонашиносӣ, библиографияшиносӣ ва таърихи китоб мебошад ва вазифаҳои он низ бар пояи ҳамин ном муайян шудааст. Ин замон пояҳои назарияи китоб
Дар ҳақиқат, китобу китобхона дар ҳамаи ҳолатҳо анису мўнис, роҳнамою роҳбалад, ғамбарору ғамгусори инсон аст. Вай барои амалӣ гардидани маъниҳои пурраи ҳаёту фаҳмидану дарки пастию баландии зиндагӣ ва фарқ кардани сафедию сиёҳӣ ёрдамчии беминнат аст.
Китоб беҳтарин пасандоз ва хазина аст ва беҳтарин ҳамнишину пуштибоне, хуштарин василаи кушоиши дилҳои ғамгин аст ва
Бахши дигар аз китоби Зафар Сайидзода барои муҳоҷирин.
Китобест, ки як муҳоҷири корӣ дар Русия барои ошноӣ бо таъриху тамаддуни ин кишвар мехонад ва огоҳ мешавад, ки кистанд русҳо ва чӣ тамаддуну чӣ таърих доранд. Воқеъан, ҳатто бигзарем аз он ки ҳоло Русия барои қабули муҳоҷир аз ӯ имтиҳон мегирад, донистани таърих хуб ҳасту бад нест.
Умуман маърифату дониш дар ҳеч замоне барои
Абдуҷаббор Раҳмонзода Ёрдамчии Президенти ҶТ оид ба масъалаҳои рушди иҷтимоӣ ва робита бо ҷомеа аз зинаи сеюми таҳсил дур мондани духтарон дар кишварро масъалаи ҷиддӣ донист.
Ёвари Президенти Тоҷикистон, ки имрз дар конфронси ҷумҳуриявии «Соли оила- идомабахши сиёсати меҳварии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар таҳкими мавқеи зан ва оила» дар Китобхонаи миллӣ суханронӣ мекард, гуфт: «Як масъалаи ҷиддие, ки бояд
“Гули ҳафтранг” аз маъруфтарин афсонаҳост, ки барои аксари кӯдакон ошност. Ин бор дар маҳфили “Дастони моҳир” кормандони толори кӯдакон ин афсонаи шуниданиро интихоб карданд ва аввал баъди эълон номи афсона аз ширкаткунандагон пурсиданд, ки киҳо онро шунидаанд. Аксарият!
Ва афсона пурра нақл шуд. Аз иштирокдорон хоста шуд тасаввуроти худро дар бораи ин афсона ва қаҳрамонҳои он бикашанд ва ё аз
