​Дар  ин  маҷмўа  мақола  ва маърўзаҳои  устодони  МДТ «Донишкадаи  давлатии фарҳанг ва санъати  Тоҷикистон  ба номи Мирзо Турсунзода»  ва дигар  муассисаҳои таҳсилоти  олӣ, ки перомуни  хидматҳои Асосгузори  сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии  Тоҷикистон муҳтарам  Эмомалӣ  Раҳмон дар ташаккули  давлатдории  миллии тоҷикон, барқарории сулҳ ваҳдати  миллӣ, эҳёи фарҳангу  тамаддун ва санъати  миллии тоҷикон, арзиш ва ҷойгоҳи  забони тоҷикӣ, низоми  маориф  ва таълиму  тарбия, густариши  соҳаи  сайёҳӣ, ташаббусҳои  ҷаҳонӣ  ва таҳқими сиёсати давлатии ҷавонон таълиф  гардидаанд, гирд оварда шудааст. Дар пешгуфтор мураттибон навиштаанд,

Кормандони шуъбаи кўдакон ва наврасони Муассисаи давлатии Китобхонаи миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон барои ғанӣ гардонидани фонди умумии китобхона 280-адад китоб оид ба соҳаҳои гуногун аз китобхонаи шахсии худ тўҳфа намуданд.

Бойгонии Китобхонаи миллӣ  бо китобҳое чун: «Санги сипар»-и Сорбон «Шоир ва айёми мо»-и Б. Худойдодов, осори Абдурраҳмони Ҷомӣ, “Шоҳзода ва гадо”-и Марк Твен, «Лаҳзаи ҷовид»-и Меҳмон Бахтӣ, «Дастархон» - и Гулназар Келдӣ, «Субҳи инҷо сокит аст» -и Б. Василйев ва ғайраҳо ғанӣ шуд.

​1-уми декабр

85-солагии зодрӯзи Сано Акрамов (1935), мутарҷим (немисӣ).

70-солагии зодрӯзи Абдуманон Олимов (1950), олими соҳаи математика.

80-солагии зодрӯзи Усмон Расулов (1940), доктори илми тиб, профессор, Корманди шоистаи

Китобҳое, ки хаттотони номӣ рўнавис мекарданд ва ё китобҳои дастнавишти худи муаллифон хеле гарон буд, ки ба ҷуз сарватманд тавони хариди онҳоро надошт. Барои мисол, қимати китоби Табарӣ (839-923) –ро ёд мекунем, ки ба гуфтаи муқарризе баҳои он ба сад динор мерасид ва ин маблағ дар он замон хеле гарон буд. Як китоби оддӣ ба як ё ду динор фурўхта мешуд ва агар дар назар дошта бошем, ки маблағи

28-уми ноябри соли ҷорӣ дар толори Филармонияи  давлатии Тоҷикистон, ба номи Акашариф Ҷўраев маҳфили «Ҳамешабаҳор» баргузор гардид. Ҳамчуноне пештар ҳам хабар дода будем, ин бор баҳсу баррасиҳо атрофи китоби Шоири халқии Тоҷикистон Низом Қосим “Биё, гулро ба барги гул бупечонем” буд. Маҳфил бо ташаббуси Китобхонаи миллӣ, нашрияи

Дирӯз, якшанбе кулли  толорҳои хониши Китобхонаи миллӣ серхонанда буданд. Серхонанда шояд на он вожаест, ки асли мақс ади моро ифода кунад. Ин толорҳо ҷойи нишаст надоштанд. Соат даҳи субҳ буду бисёриҳо аз толор ба толори дигар мегаштанд ва ба худ ҷойи нишасту мутолиа мекофтанд. Маъмулан дар остонаи ҳар имтиҳоноти тобистонаву