Рӯзи ҷумъаи гузашта мо шоҳиди ифтитоҳи як “Хонаи дониш” дар ноҳияи Синои пойтахт шудем. Соҳибкори муваффақи тоҷик, муассис ва президенти Маркази байналмиллалии рушди инсон "Само", доктори илмҳои равоншиносӣ Саидмурод Давлатов дар шафати Донишкадаи забонҳои пойтахти кишвар ҳамин гуна як маъхази маърифат бунёд кард ва онро бо ҳузури ҷамъе аз донишмандон, кормандони сохторҳои давлатӣ, рӯзноманигорон ва хонандагон расман

Аз даргузашти ин ситораи рахшони санъати тоҷик 25 сол мегузарад. 10-октябри соли 1995 Лутфӣ Зоҳидова бар асари як борӣ тарки олам кард. Ёдаш ҷовидонӣ монд, ҳунараш аз хотираҳо зудуда нахоҳад шуд. Инсони шарифе буд, ки миёни ҳамкасбон обру дошт. Даҳҳо шогирдаш имрӯз ҳам ҳунари устоди шодравонашонро идова медиҳанд. Дар остонаи солгарди даргузашташ аз ӯ ёд мекунем.

Тақдир ба ў дасти ёрӣ дод, ки миёни духтарони тоҷик нахустин раққосаи балет шавад. Падари деҳқонаш Зоҳиди Сангин гумон надошт, ки духтари ягонааш ба камол расида, бо ҳунари худ саҳнаҳоро ороста, яке аз асосгузорони хореографияи тоҷик мешавад. Номи балеринаи шўхратманд, устоди забардасти рақс Лутфӣ Зоҳидова 

Дю Рие (Andre Du Ryer) Андрэ соли 1580 дар Марсини ба дунё омадааст. Дипломат, тарҷумон ва шарқшиноси фаронсавӣ. Дю Рие дар асри 17 адабиёти форсиро дар Ғарб муаррифӣ кардааст. Ў дар ибтидо консули давлати Фаронса дар Мисри таҳти империяи Усмонӣ буд (то соли 1632) ва маҳз дар ин мақом тавонист забонҳои арабию туркиро ба хубӣ аз худ кунад. Дю  Рие дар ёдоштҳояш оид ба сафарҳои бисёри худ аз тариқи дарёву хушкӣ

«Доиратулмаорифи форсӣ» яке аз нахустин ва ҷомеъатарин  донишномаҳои  умумӣ ба забони форсӣ. Дар ду ҷилди иборат аз се китоб, бо иштироки гурўҳе аз муаллифон ва веросторон дар Эрон бо равиши донишноманигории  муосир тадвин  гардидааст.

Соли  1955 муассисаи интишоротии Франклин, воқеъ дар Теҳрон, тасмим гирифт, ки «Доиратулмаорифи форсӣ» -и як ҷилдаи Колумбия Войкинг (чопи Ню-Йорк) - ро таҳия  ва тарҷума намояд, вале  тарҷумаи комили он ҷавобгўи ниёзҳои ҷомеаи эронӣ ва форсизабонон дониста  нашуда, ба он беш аз 10000 мақолаи тоза дар бораи  ҷанбаҳои  мухталифи таъриху фарҳанги Эрон ва ислом илова гардид. Хамчунин баъзе мақолаҳои «Донишномаи  ислом» аз  забони  англисӣ  айнан тарҷума  гардида, дар он ҷой

Дюбуа (Du Bois)  Уилям Эдуард Бёркҳардт  23 феврали соли 1868 дар Массачусетс  ба дунё омадааст, муаррих ва ҷомеашиноси амрикоӣ, нависандаи африқоию амрикоӣ, яке аз поягузорони адабиёти зангиёни Амрико ва аз мухолифони табъизи нажодӣ дар ИМА. Доктори илмҳои фалсафа (1895). Солҳои 1897–1910 профессори иқтисод ва таърих, декани факултаи сотсиологияи университети Атланта (1933-44), доктори фахрии илмҳои таърих, ҳуқуқшиносӣ, фалсафа ва адабиёти университетҳои бисёр кишварҳо, 1910–1948 яке аз роҳбарони Анҷумани миллӣ барои пешрафти мурдуми рангинпўст буд.

Ташаббускору ширкаткунандаи конгрессҳои байналмилалии кишварҳои Африқо (1919, 1921, 1923, 1927, 1945). Муаллифи чандин таълифи бунёдӣ оид ба нақши мардумони африқоӣ дар 

Муаллиф дар муаррифии китоб менависад: Китоби мазкур ба хотири рўҳи оромидаи устоди аввалинам Ҳоҷӣ Меҳтоҷшоҳи Шарифзода, ки ҳангоми зиёрати Хонаи худо (Қаъбатуллоҳ) ба ҷивори раҳмати Ҳақ пайваст ва манзили охираташ дар гўристони Бақиъи Мадинаи мунаввара аст,эҳдо мешавад.

Муаллиф ба писари эшон, шогирди маҳбуб Ҳоҷӣ Юсуфи Меҳтоҷзодаи Дарвозӣ,ки нашри китоби мазкур бо ҳиммат ва саховати ў анҷом пазируфт,минатдории худро изҳор дошта, саодаташро дар ду олам аз даргоҳи Худованди азза ва ҷалла масъалат дорад.Ба қавли Ҳоҷӣ Ҳофиз:

Ҳар он, ки ҷониби аҳли вафо назар дорад,