Маҳфили “Дастони моҳир” ва посух ба суоли “Кай аскарӣ меравам?

Кӣ кай аскарӣ меравад? Баҳси Рӯзи Артиши миллӣ дар маҳфили “Дастони моҳир”-и Шуъбаи кӯдакон ва наврасон атрофи ҳамин суол баргузор шуд ва хонандагони наврас ҳар кадом талош мекарданд посух диҳанд, ки онҳо кай бояд хизмати аскарӣ кунанд.

Дар ин маҳфил бачаҳо дар бораи Ватан, Модар, Тоҷикистон, Артиши миллӣ, сарбози

Чаро Пешвои миллат ба рушди илму маориф таваҷҷуҳи махсус зоҳир намудаанд?

Тамоми доираҳои фикрии ватанӣ ва хориҷӣ борҳо иқрор шудаанд, ки паёмгузориҳои Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олӣ дорои вижагиҳои ба худ хос мебошад. Махсусан тарзи баёни ба ҳама фаҳмо, аммо аз нуқтаи назари мантиқ илмӣ, таҳлилӣ, натиҷагирӣ ва системавии Паёмҳои муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таваҷҷуҳи коршиносону сиёсатмадоронро ба худ ҷалб

Доктор Шамсулҳаққи Ориёнфар дар бораи намоиши Нуриддини Ҷаронӣ “Ҳидоят”. Оғози наве дар театри Тоҷикистон

Театр дар Тоҷикистон аз мақом ва тавоноии баланде бар­хурдор аст. Тамоми лаҳзоти як намоиши театрӣ дар Тоҷикистон аз таҳарук ва пўёӣ аст, ба гунае, ки бинанда ҳаргиз наметавонад диққату таваҷҷўҳро баргирад ва ҳат­то дар бисёре аз намоишҳо бинанда то поёни намоиш худ­ро фаромўш мекунад. Дар канори ин театри Тоҷикистон аз он

МУАРРИФӢ: Пирмаҳмад Нуров. Ганҷинаи вожагони ноби тоҷикӣ

Дар Ганҷина қариб 25 ҳазор вожаҳои ноби тоҷикӣ гирд оварда шудааст. Мақсад аз таҳияи ин мавод муайян кардани захираи вожагони сирф тоҷикӣ дар таркиби луғавии забони тоҷикӣ дар марҳилаи кунунӣ мебошад. Муаллиф мегяд, зимни таҳияи Ганҷина вожаҳои ноби тоҷикӣ танҳо аз луғатномаву фарҳангҳое гирд оварда шудаанд, ки бо ҳуруфоти кириллик таҳия гардида, дастраси  мо мебошад.

Муаллиф менависад: “Ҳадаф аз таҳияи ин мавод гирдоварӣ  намудани вожаҳои ноби тоҷикӣ, яъне  муайян  кардани  захираи вожагони сирф тоҷикӣ  дар таркиби  луғавии забони тоҷикӣ дар марҳилаи кунунӣ мебошад.Тавре дар боло зикр кардем,  нахуствожаҳои  забони тоҷикиро  вожаҳои паҳлавӣ суғдӣ ва бохтарӣ ташкил медиҳанд. Баъди дар

Китоби нав: Муаззамхон Ансорӣ. “Назми Файзулло Ансорӣ дар саҳна”

Китоби мазкурро нашриёти “Ирфон” соли гузашта чоп кардааст ва тавре за номаш пайдост, ба асарҳои саҳнавии Файзулло Ансорӣ ё худ назми саҳнавии адиби маъруф бахшида шудааст. Муаллиф дар муқаддима овардааст: Муҳимияти мавзўе, ки чун тадқиқоти монографӣ интихоб гардидааст, аз чанд ҷиҳат боиси шубҳа шуда наметавонад. Аввалан Файзулло Ансорӣ аз ҷумлаи адибоне мебошад, ки дар навиштани драмаи манзум ва он ҳам дар жанру шакл гуногуни он қаламронӣ карда, дар зуҳур, ташаккул ва равнақи он нақши муассире  гузоштааст. Вай муаллифи драмаҳои манзум буда, аз охири солҳои 50-уми асри гузашта рӯи саҳна омадаву мақбули оммаи тамошобинон гардидаанд ва ҳоло ҳам бештарашон дар театрҳои гуногуни мамлакат ва ҳатто берун аз он намоиш дода мешавад.

Суханронии Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон ба ифтихори рӯзи таъсисёбии Қувваҳои Мусаллаҳ

Муҳтарам генералҳо, афсарону сарбозон ва собиқадорони Қувваҳои Мусаллаҳ!

Ҳозирини гиромӣ!

Бо камоли ифтихор тамоми хизматчиёни ҳарбии сохторҳои низомӣ ва мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, инчунин, собиқадорони хизмати ҳарбиро ба ифтихори рӯзи таъсисёбии Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон самимона

Страницы