Чунин ном дорад китобе, ки  Xамшед Ромишгар – Аълочии кинематографияи СССР, Корманди шоистаи Ҷумҳурии Тоҷикистон, Узви Иттифоқи синамогарони СССР, Узви Конфедератсияи Иттифоқҳои синамогарони ИДМ, Узви Иттифоқи синамагарони Тоҷикистон ба теъдоди 12 адад ба Китобхонаи миллӣ тўҳфа кард.

 Дар китоб қиссаҳоро бо номи «Киссаи ду қуи ошиқ», «Суолҷавоби меҳрубононаи Хоҷа Насриддин бо боғбон», «Қиссаи Бухороии хушзабон ва меҳмони харсавор», «Шикори шутур»,  «Қиссаи чароғи Фаррух Қосимов» ва ғайраро мутолиа намудан мумкин аст.

 Сайидалӣ Маъмур – шоири шинохтаи тоҷик, барандаи Ҷоизаи Созмони ҷавонони Тоҷикистон (1978), Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ, Корманди шоистаи Тоҷикистон, Шоири халқии Тоҷикистон ду рӯз баъд ба синни мубораки 75 қадам мениҳад. Сайидалӣ Маъмур аз зумраи маъруфтарин қаламкашони муосири тоҷик ва муаллифи шеъру достонҳо ва китобҳои зиёди хонданӣ мебошад. Дар муаррифиномаи Иттифоқи Нависандагони Тоҷикистон дар бораи ӯ мехонем:

 Маҷаллаи «Дружба народов» маҷаллаи адабию бадеӣ ва оммавию сиёсӣ дар Русия. Соли 1939 дар шаҳри Маскав таъсис ёфтааст. Аввал ҳамчун алманах дар ду моҳ як бор чоп мешуд. Соли 1950 ба маҷалла табдил ёфт.  То соли 1990 нашрияи Иттифоқи нависандагони ИҶШС буд, баъд хусусӣ шуд. Дар замони Шўравӣ аз 10000 (с.1939) то беш аз 1100000 нусха чоп ва дар тамоми қаламрави ИҶШС паҳн мегардид.

 Аз таваллуди Қаҳрамони Тоҷикистон Шириншоҳ Шоҳтемур-яке аз арбобони барҷастаи сиёсӣ ва давлатии тоҷик моро саду бист сол ҷудо мекунад. Мо ӯро хеле баъдтар, дар оғози солҳои бозсозӣ ва баъдан баъди Истиқлоли давлатӣ бештар шинохтем. Шириншоҳ шахсияте буд, ки дар ташаккули аввалин давлатдории тоҷикон дар садри мубориза бо душмонони дохиливу хориҷӣ қарор дошт. Аз аввали моҳи декабр 

 “Ҷомӣ ва Навоӣ” дуюмин китобест, ки дар хабари як рӯзи пеш иттило дода будем. Ин китоб бо се забон: тоҷикӣ, ӯзбкӣ ва русӣ таҳия ва чоп шудааст ва тавре аз номаш пайдост, асосан дар бораи он пойдевори дӯстие ҳикоят мекунад, ки замоне ду фарзанди донишманди ду миллат: Абдурраҳмони Ҷомӣ ва Алишери Навоӣ хишти нахустин гузошта буданд. Бо гузашти солҳо ин девор мустаҳкам шуд ва ба як қалъаи азим мубаддал гашт.  Зиёд дар ин бора намегӯем, сарсухани Шоислом Шомуҳаммадовро дар тарҷумаи Ҷонибек Қувноқро пурра меорем ва аз Шумо даъват мекунем ин китоби басо шавқоварро дар Китобхонаи миллӣ мутолиа намоед. Китоб чанде пештар 

 Барои ин олими пухтакор таърих афсонаи ширин нест, балки саропо илм аст, дирўз, имрўз ва фардои инсонҳост, бо ҳазорон мушкилот саҳифаҳои норавшани таърихи меҳану миллаташро омўхта, афзалияту кўтоҳиҳояшонро муайян месозад, бо ҳавсалаи тамом ва масъулият корро анҷом медиҳад, ба ҳар ҳодисоту далели таърихӣ аз нуқтаи назари