Шуъбаи кӯдакон ва наврасони Китобхонаи миллӣ бахшида ба «Ҳафтаи китоби кўдакон ва наврасон » даҳҳо китоби дар солҳои мухталиф навишташударо ба намоиш гузошт. Ин намоиши китоб қарор аст то як ҳафта идоама кунад. Дар ин муддат хонандагон имкон доранд бо беҳтарин нигоштаи шоирону
Калиди дари илму маърифат асосии хираду заковат, фарҳангу маданият ва илму адаби пойдору устувор китоб мебошад. Миллати мо низ аз халқҳоест, ки ба китобу китобдорӣ эҳтироми хоса доранд ва бо китобу китобхони шуурнокиву маърифатнокии худро дар ҷаҳони мутамаддин мақоми шоиста касб кардаанд. Пас, бисёр бояд шитоб кард, китобҳои
Фестивали ҷумҳуриявии «Ҳафтаи китоби кўдакон ва наврасони Тоҷикистон», фестивале, ки аз соли 1944 арзи ҳастӣ дорад, имрӯз, 2 апрел оғоз градид. Ин ид бо ташаббуси нависандаи рус Лев Кассил арзи ҳастӣ намуда, то пош хўрдани давлати абарқудрати Шўравӣ дар тамоми ҷумҳуриҳои собиқи он бо навбат таҷлил мегашт. Тавассути баргузории ин фестивали
Китобу китобдорӣ аз қадимулайём хоси мардуми донишманд, фарҳангдӯст ва эҷодкор буд. Аҷдодони мо дар кашф ва эҳёи китобу китобдорӣ ва донишпарастӣ аз пешсафони замони хеш будаанд. Мақоми дастовардҳои аҷдодони мо дар қатори донишмандони давраҳои гуногуни таърихӣ густурдатар ва арзишмантар ба чашм мерасад. Аз ҷумла, дар пайдоиши нигору хат, китобу китобхонаҳои нахустин, ки асосан дар минтақаи будубоши ориёитаборон, яъне аҷдодони гузаштаи пурифтихори мо арзи ҳасти намудаасту ба хислати кашшофии онҳо алоқаманди дорад далели равшани гуфтаҳои мост.
Дар асрҳои миёна мардуми донишпарасти мо ливои пешсафиро ба дараҷаҳои баланди замони худ расонида буданд, ки аврупоиён
