Марҳум Соҳибназар Ғоибназаров - яке аз поягузорони соҳаи китобдорӣ дар Тоҷикистон буда, тўли 55 соли фаолияти кории худ дар муассисаҳои фарҳангии кишвар, аллалхусус китобхонаҳо, заҳматҳои зиёде кашидааст. Мавсуф нисбати фаъолияти китобхонаҳо ва дигар муассисаҳои фарҳангии мамлакат китобу мақолаҳои хонданбоб ба табъ расонда, мутахассисону масъулонро аз таҷрибаи пешқадаму норасоиҳои кор огаҳ сохтааст ва барои рушди минбаъдаи соҳа мусоидат кардааст.
Санаҳои асосии ҳаёт ва фаъолият, асарҳои таълифнамуда ва адабиёт нисбати ў ба забонҳои тоҷикию русӣ дар китобномаи
Ғазале аз Аминҷон Шукуҳӣ – шоири маҳбуб ва яке аз таронасароёни муҳаббат бо ҳамин мисраъ шуруъ мешавад. Ғазале, ки агар устод Мирзо Турсунзода намебуд, ба сари муаллифаш фоҷеаро метавонист орад. Шоири ошиқ мисраи дуюми ғазалро ин гуна суруда: Ки бар дилдодагон ғайр аз дили ҷонон вазорат нест. Аҷаб ҳарфе. Дилдодагон вазорате надоранд, ки аз
Давлаталӣ Убайдуллоев аз ҷумлаи маъруфтарин ҳунармандони кишвар аст. Коргардонест бо сабки худ. Ва умре дар саҳнаи театри академӣ – драмавии ба номи устод Лоҳутӣ коргардонӣ кардаасту нақшҳо офаридааст. Зодаи рустои Ҳулбуки ноҳияи Кӯлоб аст, ки 8 октябри соли 1954 дида ба олам кушодааст.
Искандари Хатлонӣ-шоири озодаи тоҷик нуздаҳ сол аст, ки миёни мо нест. Аммо дар ин 19 сол заррае аз маъруфияти вай кам нашуд, балки ҳамасола афзуд. Дар остонаи зодрӯзаш шоҳид будем, ки дар шабакаҳои иҷтимоӣ аз пурбаҳстарин мавзуъ шинохти Искандари Хатлонӣ буд. Шоир, журналист ва адиби тоҷик дар синне, ки мебоист танҳо эҷод мекарду ҳаводорони назмро бо беҳтарин шеърҳо шод мекард, аз дасти қотилоне кушта шуд, ки то кунун ношинохта нашудаанд. Ёдаш ба хайр!
Искандари Хатлонӣ 12 октябри соли 1954 дар шаҳри Кўлоб зода шудааст. Дар Омўзишгоҳи сохтмони Душанбе, Институти адабиёти
Роҳбарият ва кормандони Китобхонаи миллии Тоҷикистон ба муовини шуъбаи феҳристнигории Китобхонаи миллии Тоҷикистон Толибова Фароғат ҷиҳати даргузашти бармаҳал ва нобаҳангоми
ХОҲАРАШ