Ин китоб соли 2007 чоп шудааст ва яке аз муҳимтарин сарчашмаҳо дар китобшиносии тоҷик аст. Китобшиносии мазкур насри бадеии форси тоҷикиро аз соли аввали чопи китобу мақолот пас аз Инқилоби Октябр то соли 2007 дар бар мегирад. Манзур аз насри бадеӣ роману повест, очерку ва ҳикояҳо мебошад.
Дар пешгуфтор мехонем: Кулли маводи ба забони тоҷикӣ чопшуда бори нахуст дар ин китобшиносии вижаи насри бадеӣ ворид гардида, мавриди таҳқиқи (de visu) мураттиб қарор гирифтаанд. Унвони ҳамаи асарҳо ба забони асл, тибқи
Зағоза (Ephedra equisetum), зағоса, бандак, бирешимхома, буғумбутта, вандак, тапа, буттаест сершоху навда. То 1,5 – 3 м (баъзан 8 м) қад мекашад; ғафсии пояаш то 20 см. Зағоза рустании дуҷинса буда, дар як буттаи он фақат хўшачаҳои нарина, дар буттаҳои дигар танҳо хўшачаҳои модина месабзанд.
Баргаш пулакчамонанд, бехлорофилл (вазифаи ассимилятсияро шохчаҳои сабз иҷро мекунанд). Гулаш майда, беранг, моҳҳои май - июн мешукуфад.
Меҳри китобхониро дар дилаш модараш - директори китобхонаи оммавии шаҳри Бўстон бедор кард. Маҳз бо тавсияи ў ширкаткунандаи озмуни «Фуруғи субҳи доноӣ китоб аст» гардид. Назира дар номинатсияи «Аз ёд кардану хондани осори адабиёти ҷаҳон» ширкат мекунад.
Вақте «Евгений Онегин»-и Александр Пушкинро нақл менамуд, ба назар мерасид ҳаяҷонзада шудааст. Шояд бори аввал буд, ки назди устодони сахтгир имтиҳон мешавад.
Мегуфт чун дилбастагии хоса ба адабиёти ҷаҳон дорад ва китобҳои зиёде хондааст, модараш тавсия додааст, ки дар
Самияи панҷсола, ки аз Хуҷанд ба даври ниҳоии озмуни ҷумҳуриявии “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” роҳхат гирифта буд, рӯзи қабл баромад дошт. Самия хурдсолтарин ширкаткунандаи озмуни имсолаи “Фурӯғи субҳи доноӣ...” мебошад. Ҳоло тарбиятгирандаи кӯдакистони рақами 33 шаҳри Хуҷанд мебошад. Самия барои омодагӣ ба ин озмун 2000 ҳазор мисраъ шеър азёд кардааст. Бо ҳиҷо Алифбо мехонад, вале шеърро аз забони модараш ва бибияш азёд мекунад.
Самия афсонаҳову шеърҳо аз Латофат Кенҷаева, Муҳаммад Ғоиб, Ҷӯра Ҳошимӣ, Мирсаид Миршакар, Алӣ Бобоҷон аз бар намудааст. Новобаста аз оне, ки Самия хурдакак аст, инчунин, ғазалҳо аз адабиёти классики халқи тоҷик аз ёд медонад. Дар