Абдулқодир Бедил ё Бедили Деҳлавӣ шоир, нависанда ва файласуфи бузург Мирзо Абдулқодири Бедил шӯҳрати ҷаҳонӣ дорад. Ӯ дар сарзамини Ҳиндустон чароғи илму адаби моро боз ҳам фурӯзонтар кард. Дар қарнҳои минбаъда ҳамзамононаш ба ӯ унвони фахрии Абулмаонӣ, яъне падари маъниҳоро муносиб диданд.
Мирзо Абдулқодири Бедил шоир, насрнавис, файласуф ва мутафаккири форсизабони Ҳиндустон буда, дар байни тоҷикони Осиёи Миёна ва Афғонистон шӯҳрати бузург дорад. Бедил дар эҷодиёти худ умдатарин қисмати осори бадеӣ
Имрӯз Шоири халқии Тоҷикистон, муаллифи Суруди миллӣ Гулназар Келдӣ зодрӯз дорад. Гулназар Келдӣ аз ҷумлаи шинохтатарин адибони кишвар аст, ки миёни ҳаводорони каломи баъдеъ аз маъруфияти хос бархӯрдор аст. Дар назму наср қувва озмудаву ҳамеша муваффақ будааст. Ҳар сол дар остонаи зодрӯзи шоир аксари нашрияҳое, ки мусоҳиба
Ҳар сол 22-уми сентябр чун “Рӯзи Рӯдакӣ” дар саросаи кишвар таҷлил мешавад. Ҳамарӯза аз ниҳодҳои илмиву фарҳангӣ хабарҳо мерасанд, ки бо баргузории мизҳои гирд, конфронсҳо, ҳамоишҳо бо ширкати донишмандон ва дӯстдорони каломи бадеъ аз ин рӯз ёд кардаанд. Ҳамин гуна ҳамоиш рӯзи 18-уми сентябри соли равон таҳти унвони “Соҳибқирони шоирон устод Рӯдакӣ” баргузор гардид.
Рўдакӣ Абўабдуллоҳ Ҷаъфар ибни Муҳаммад соли 858 дар деҳаи Рўдак, ҳозира Панҷрўди ноҳияи Панҷекат ба дунё