Ин китоби навест, ки бо талоши Ёрмуҳаммади Сучонӣ омода шудааст ва тавре аз номаш ҳам пайдост, дар бораи шахсиятҳои соҳибунвон ва ҷоизадор ҳикоят мекунад.
Тавре дар сарсухан омада, аз даврони пеш барои комёбӣ дар ин ё он ҷабҳаҳои ҳаёт одамон ба унвон ё ҷойиза сазовор мегардиданд, аз ҷумла дар артиш рутбаҳо вуҷуд дощтанд, уламои бузурги давр, шуарои номвар аз қабили «аллома», «мавлоно», «ҳаким», «хоҷа»
Созҳои мусиқии нафасӣ аз чўби зардолу, тут, чормағз ва найшакар (бамбук) ва филиз созта мешаванд. Дар раванди коркарди маҳсулоти чўбӣ барои сохтани созҳои нафасӣ (най, сурнай, тутак) устоҳо бо асбобҳои одии исканҷа нуқсонҳои на он қадар мураккабро дар чўб бартараф намуда, сипас бо симарра ё дастгоҳи наҷҷорӣ дигар корҳои нафаси созро аз рўи қолаб анҷом медиҳанд.
Олами созҳои мусиқии Тоҷикистон хеле рангин буда, ҳар як сози мусиқӣ сохт, намуд, садодиҳӣ ва хусусиятҳои ба худ хосро дорост.
Пайванди ногусастании наслҳоро метавон дар ҳунари аксар устоҳои
Таҳти ҳамин ном дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон чорабинии фарҳангию маърифатӣ бо Гўшаи фарҳангии Чин, ки дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон фаъолият мекунад, баргузор гардид.
Директори Китобхонаи миллӣ, профессор Абдусалом Мирализода чорабинии фарҳангию маърифатиро оғоз намуда, дар бораи ҳамкориҳои Муассисаи давлатии “Китобхонаи миллии
