Бузургтарин дастоварди миллати тоҷик дар замони истиқлолият ваҳдату ҳамдигарфаҳмӣ ва сулҳу суботи ҷомеа мебошад. Маҳз ҳамин омил давлату миллатамонро аз хатари парокандашавӣ нигоҳ дошт ва имрўз мо бо ифтихор ба истиқболи бистсолагии соҳибистиқлолиамон омодагӣ мегирем.
Суханронӣ дар маросими ифтитоҳи Муҷассамаи нишони давлатӣ, Душанбе, 25-уми августи соли 2011.
Ба муносибати 29-умин солгарди Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо Фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи сарфарозгардонии кормандони соҳаи илму фарҳанг, тандурустӣ, истеҳсоли мол ва хизматрасониҳо, мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатӣ, дигар хизматчиёни давлатӣ ва соҳибкорон» як қатор фаъолони соҳаҳои мазкур бо мукофотҳои давлатӣ сазовор гардонида шуданд, ки миёни онҳо 7 нафар
Духтари Солор шоири форс - тоҷик. Дар бештари тазкираҳо бо ҳамин ном ёд шудааст. Баъзе тазкираҳо ўро Бинти Исфаҳонӣ низ ном бурдаанд. Падараш Ҳусомуддини Солор, мулаққаб ба «Ҳуҷҷату – л- ҳақ устоду – д – дунё», шоир ва файласуфи нимаи дуввуми асри 12 буд.
Духтари Солор дар Мавсил зистааст. Дар мадҳи Азмуддин Кайқубоди аввал (ҳукмронӣ 1210-1217), аз подшоҳони салҷуқии Осиёи Хурд,
Дониёл яке аз паёмбарони банӣ Исроил, қаҳрамони асосии «Китоби Дониёли паёмбар»-и Аҳди Атиқи Библия. Тибқи маълумоти китоби мазкур пас аз тасарруфи Уршалим ба дасти шоҳи Бобил Бухтунассар (Навоуходоносори II: 605-562 то м.) ва асорати банӣ Исроил Дониёл ҳамроҳи се тани дигар барои хидмат ба дарбор оварда шуд. Худованд ба Дониёл ҳикмат ва илми таъбири хоб ато карда буд. Дониёл пас аз таъбири хоби Бухтунассар назди вай мартабаи баланд ёфт.
