Бино ба иттилои хабаргузории “Ховар” имрӯз таҳти раёсати Сарвазири мамлакат, раиси Ситоди ҷумҳуриявӣ оид ба пурзӯр намудани чораҳои зиддиэпидемиявӣ ва пешгирӣ аз интиқолу паҳншавии бемории сироятии COVID-19 дар Ҷумҳурии Тоҷикистон Қоҳир Расулзода ҷаласаи навбатии ситод баргузор гардид. Дар ҷаласа Ситоди ҷумҳуриявӣ оид ба пурзӯр намудани чораҳои зиддиэпидемиявӣ ва пешгирӣ аз интиқолу паҳншавии бемории сироятии
Дирӯз, 1-уми сентябр қалби яке аз маъруфтарин ҳунармандони кишвар Мавлуда Обидова аз задан бозмонд. Наздиконаш гуфтанд, ки ҳунарманди варзида бар асари сактаи қалбӣ аз олам гузашт. Як моҳу се рӯз пас 72-солаи пур мешуд. Мавлуда Обидова аз ҷумлаи ҳунармандонест, ки бо офаридани образҳои нотакрор дар саҳнаи театру кино нақши муҳим дорад ва яке аз чеҳраҳои дурахшони санъати тоҷик ба шумор меравад. Ёдаш ба хайр ва хонаи охираташ ободу нуронӣ бод. Мавлуда Обидова 3 октябри 1948 дар шаҳри Конибодом таваллуд ёфтааст. Ҳунарманди мардумии Тоҷикистон буд. Соли 1971 Институти давлатии санъати театрӣ (ГИТИС)-и шаҳри Москваро хатм намудааст. Аз соли 1971 ҳунарманди Театри давлатии ҷавонони ба номи М. Воҳидов буд.
Ҳар он миллат, ки устодаш китоб аст,
Дилаш равшан ба мисли офтоб аст.
Худо бар миллати мо сарваре дод
Китобу донишу лафзи дари дод.
Маҳфили шуъбаи кўдакон ва наврасони Муассисаи
Илмҳои филологӣ ё суханшиносӣ, ки дар қаламрави форсизабонон таҳти унвони улуми адабӣ ёд шудааст, дорои 22 шоха буда, аз бузургтарин дастовардҳои миллӣ маърифат мешавад, зеро он ифодагари маънавиёт, сатҳи тафаккур ва ҷаҳонбинии миллӣ мебошад. Яке аз бузургтарин рисолатҳои таърихии баҷоовардаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таълифи осори илмӣ мебошад. Далели барҷастаи ин гуфтаҳо асарҳои « Тоҷикон дар оинаи таърих» (1996), «Аз Ориён то Сомониён» (1999), «Ориён»(2007), «Забони миллат-ҳастии миллат» (иборат аз ду китоб: китоби 1, 2016, китоби 2, 2020), «Чеҳраҳои мондагор» (2016) мебошанд, ки нақши Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро дар бедорӣ