Activities calendar

06 августа 2020

Сабзавот дар маҳфили “Дастони моҳир”

Сабзавот ин ҳамаи он чи ки мо дар заминҳои лалмиву обӣ онро мекорем ва аз он хосилеро ба даст меорем то ки аҳволамон ба бадӣ наравад.  Имрӯзҳо бозорҳои мо пур аз сабзавоти тару тозаи мебошад, ки ҳар яки мо аз он истеъмол мекунем.

Сабзӣ (бехӣ, зардак, газ)-ро дар ҳама чо мепарваранд. Ватани сабзӣ соҳилҳои баҳри Миёназамин мебошад. Сабзиро 4 ҳазор сол пеш аз ин парвариш ва истеъмол мекарданд. Дар мамлакати мо аз ин

Саҳифаҳои таърих: Довудиён

​Довудиён, Бойинҷўриён, сулолаи маҳаллии ҳукмрон дар Хуталон ва Балх (асрҳои 9–10). Дар маъхазҳои таърихӣ аз асосгузорони сулолаи Довудиён бо номи Бек ва Бойинҷур ёд мешавад, ки аввалӣ галаҳои зиёди асп дошт. Қароргоҳи Бек ва ворисонаш – Асаду Ҳорис дар Рустои Бек (ҳоло шаҳри Рустоқи Афғонистон) буд. Дар аҳди ҳукумати Бек ҳудуди Хуталон аз Дилӣ то Рустои Беку гузаргоҳи Бадахшон тўл мекашид. Доираи мулкҳои Бойинҷур аз Нуҷоро то водии Вахш ва Андигону Вашгирдро дар бар 

Китобҳои Сироҷиддин Қосим ба Китобхонаи миллӣ

Сироҷиддин Қосим – собиқадори мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, ки як қаламкаши варзидаву шинохта ва муаллифи чандин китобҳои хонданист, ахиран ба Китобхонаи миллӣ чанд номгӯ аз асарҳои худро тақдим кард. Сироҷиддин Қосим факултаи ҳуқуқшиноси Донишгоҳи миллии Тоҷикистонро хатм кардааст. Аз соли 1981 то соли 2007 дар сохторҳои гуногуни Вазорати корҳои дохилӣ адои вазифа 

Кӯдак ва роҳҳои ҷалбнамоии он ба китобхонӣ

Ҳама гуна тарбия аз хӯрдсолӣ оғоз меёбад. Ибтидои он гавҳора буда, аз навои хуши «Алла»-и модарон сарчашма мегирад. Ин суруди рӯҳнавоз, ки дар худ орзуву омоли ҳар як модар нисбат ба фарзандро ҷой додааст, баробари роҳату осоиши тифл, сабру таҳаммул ва садоқату муҳаббатро дар ниҳоди кӯдакон тарбия менамояд. Бояд қайд намуд, ки тарбия, таълим ва инкишофи кӯдакон дар ҳафт соли аввали ҳаёт хусусиятҳои вижа дорад. Ҳадаф, масъулият, рисолат, муҳтаво ва методу усулҳои 

Аз “Намунаи адабиёти тоҷик”. Абдулазизхон ибни Надирмуҳаммадхон

Волии Бухоро буда, соли 1091 ҳиҷрӣ ба сини 74 - солагӣ аз ҳукумат истеъфо дода, озими Ҳиҷоз гардида. Пас аз адои ҳаҷ сайри Ҳиндустон карда, дар он ҷо вафот ёфт. Наъши ўро ба Мадина бурда, дар гўристони Буқайъ дафн карданд.

Дар вақти сафари ҳаҷ ба бародараш Субҳонқулихон, ки ҷонишини ў шуда буд, ин ғазалро навишт:  

(Аз тазкираи Сиддиқхони Ҳашмат