Зиндагиномаи иштирокчии фаъоли Ҷанги Бузурги ватанӣ, ташкилотчии моҳири истеҳсолот, иқтисоддон ва шахсияти фарҳангӣ аз ноҳияи Фархор Зайниддин Наҷмиддинов намунаи ибрат аст. Мавсуф тамоми умр бо дасту дилу нияти пок захмат кашида, номи хешро ба некӣ дар дили мардум ба ёдгор гузоштааст.
Китоби “Камназир”, ки муаллифи он Аскар Абдусамадов мебошад, ҳамчун очерки таърихи-бадеӣ дар бораи ҳаракати муҳоҷирати мардуми кўҳистон аз ноҳияи Ховалинг ба хориҷи мамлакат, аз ҷумла ба Афѓонистон дар солҳои 20-30
Ин китоб ба тозагӣ нашр шудааст ва тавре аз муаррифии он бармеояд, шомили матни асари Абулфазли Майдонӣ –“ас-Сомӣ фи-л-асомӣ” – яке аз аввалин луғатҳои арабӣ ба форсӣ-тоҷикии асри XII мебошад, ки дар шакли луғатнома бо пеш овардани калимаву ифодаҳои тарҷумавӣ ва тавзеҳотии форсӣ-тоҷикӣ бо ҳуруфи кириллӣ, сипас дар баробари онҳо нишон додани калимаҳои арабии тарҷумашаванда, мураттаб гардидааст.
Маводи фаровони калимаву ислоҳот ва ифодаҳои содаву равони тоҷикӣ доир ба ҷанбаҳои гуногуни ҳаёт ва ашёву
Догма аз калимаи юнонӣ гирифта шуда маънояш – андеша, қарор, аҳком, муқаррарот мебошад. Догма – догмат, таълимот ё нуктаҳои алоҳидаи он, ки ҳамчун ҳақиқати бидуни исбот, бе ҳеҷ асоси таҷрибавӣ ва санҷиши амалӣ, танҳо дар асоси эътиқоти динӣ ё итоати ноогоҳона ба шахсият пазируфта мешаванд. Догмаҳо аз ҷониби пайравони он новобаста ба воқеияти мушаххас, шароити макон ва замон қоиму устувор дониста мешаванд. Бунёди ҳама гуна динро аҳкоме ташкил медиҳанд, ки
Истиқлол ба даст овардани Ҷумҳурии Тоҷикистон барои рушди варзиш заминаҳои хуб муҳайё намуд. Ба шарофати сиёсати хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон варзиш дар Тоҷикистони соҳибистиқлол ҳамчун омили тансиҳатӣ шуғли дўстоштаи мардумӣ гаштааст ва варзишгарони тоҷик имкон пайдо карданд, ки пайваста дар мусобиқаҳои байналхалқӣ иштирок намоянд.
Муаллифони китоби “Истиқлолият ва варзиш”, ки таърихи