Агар Фарҳод Қобилович Зикриёев зинда мебуд, имрӯз ба синни мубораки 72 қадам мегузошт. Ҳайфову дареғо, ки ин олими забардаст ва ин забоншиноси маълуф чанд умри тӯлонӣ надид ва дар айни гулшукуфти умр тарки олам кард.
Забоншиноси шинохтаи тоҷик, доктори илмҳои филология, профессор Фарҳод Қобилович Зикриёев 10 октябри соли 1940 дар деҳаи Шайдони ноҳияи Ашти вилояти Суғд таваллуд ёфтааст.
Хонандаи ин сатрҳо маълумоти заруриро нисбати зиндагиномаи забоншинос аз энсиклопедияи «Донишгоҳи славянии Тоҷикистону Россия» (2006. – С.99-100) ва якчанд очерку мақолаҳо, ба монанди «Омўз
Шоири халқии Тоҷикистон, муаллифи пурхонандатарин шеъру манзумаҳо ва яке адибони хушзавқу пуркор Нурмуҳаммад Ниёзӣ имрӯз дар синни 72-солагӣ аз олам чашм пӯшид. Хабари марги ӯро пойгоҳҳои хабарии Интернет пахш карданд. Нурмуҳаммад Ниёзӣ ҳамагӣ бист рӯз пештар ба синни мубораки 72 даромада буд. То ин соат садҳо тан аз ҳаводорони шеъри шоир аз тариқи шабакаҳои иҷтимоӣ реҳлати шоири маъруфро тасаллият арз карданд.
НУРМУҲАММАД НИЁЗӢ 20 сентябри соли 1946 дар деҳаи Рӯмони ноҳияи Хуҷанд (ҳозира Бобоҷон Ғафуров) ба ҷаҳон омадааст. Таҳсилро дар мактаби миёнаи зодгоҳаш оғоз карда, дар шаҳри Хуҷанд анҷом додааст. Дастпарвари факултаи филологияи тоҷики Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи
Гулобкашон аз гули атргул, садбарг як навъ нӯшокӣ омода мекунанд, ки тарзи омода намудани он чунин аст: баргҳои гули садбарги аз шохчаҳо ҷудакардашударо бо оби соф шуста, дар андаке об дар дег ва ё дегчаи сирдор меҷӯшонанд. Барои он ки таги дег нагирад (насӯзад), онро тагу рӯ мекунанд ё омезиш медиҳанд. Пасон баргро аз об ҷудо мекунанд ва он обро аз дока мегузаронанд.
Арзишмандтарин китоб, ки ин моҳ интишор шуд. Ёрмуҳаммади Сучонӣ, таърихнигор, фарҳангнавис ва донишноманависи маъруф натиҷаи заҳамоти чандинсолаи худро зери “Арбобони илми тоҷик (асри ХХ – аввали асри ХХI)” бо дастгирии Китобхонаи миллии Тоҷикистон аз чоп баровард. Ин китоб донишномаест, ки дар бораи бештар аз 1600 нафар донишмандони кишвар маълумот медиҳад.
Корманди Китобхонаи миллии Тоҷикистон Ёрмуҳаммади Сучонӣ натиҷаи ҷустуҷӯи чандинсолаашро дар шакли китоби алоҳида ба хизмати хонандагон гузошт. Дар он зиёда аз 1600 нафар намояндагони илми тоҷик муаррифӣ шудаанд. Инҳо зодагону
Ин навбат маҳфили «Ҳамешабоҳор» бо иштироки муаллифи суруди миллӣ, Шоири Халқии Тоҷикистон устод Гулназар Келдӣ бо номи “Баҳори устод Гулназар” дар саҳни Китобхонаи миллӣ бо ширкати зумрае аз донишмандон, дӯстдорони шеър ва маҳфилҳои адабӣ баргузор гардид. Шоҳҷоиза насиби хонандаи синфи шашум Эмомалӣ Раҳмонов шуд.
Китоби Раҳимзода Рамазон Ҳамро номзади илмҳои ҳуқуқ, Ҳуқуқшиноси шоистаи Тоҷикистон, Вазири корҳои дохилии Ҷумҳурии Тоҷикистон, генерал-полковники милитсия таҳти унвони «Фаъолияти оперативӣ-ҷустуҷўӣ» , ки ахиран ба теъдоди 3 ҳазор нусха чоп шудааст, аслан як китоби дарсӣ барои донишомӯзони риштаи ҷустуҷӯист. Ин китоб зери назари доктори илмҳои ҳуқуқ К.Ҳ. Солиев бо тақризин Т.Шарипов, И.Бобоҷонзода, Ф.Шарифзода ва М.Ғозиев интишор гардидааст.
Курси таълимии «Фаъолияти оперативӣ-ҷустуҷўӣ» аҳамияти калони илмӣ-амалӣ дошта, барои беҳтар намудани омодагии касбии мутахассисони соҳаи ҳуқуқшиносӣ нигаронида шудааст.