Ҳар гоҳ, ки аз забон мегўем ибораи «забон ҳастии миллат» ба забон меояд, ки дар он таърих, зарурат, қувват, худшиносӣ, худогоҳии миллат инъикос ёфтааст.
Забони тоҷикӣ асолатан миёни ҳама забонҳои олам куҳнатарин аст ва бо ин забон мероси гаронмояи адабиву илмии халқҳои форснажод навишта шудаанд. Зарфи ҳудудан сӣ соли истиқлолияти давлатӣ дар кишвари маҳбуби мо бо дастгириву ҳидоятҳои Пешвои муаззами миллат садҳо номгӯ китобҳои қадим аз хати форсӣ ба крилӣ баргардон ва ба мардум расонда шуд. Давлати мо барномаҳои вижае барои рушди забон рӯи даст дорад, ки сол ба сол амалӣ мешаванд.