Таронасарои Ватан, тарҷумони муваффаққ

Сеюмин сол аст, ки Одина Мирак бо нест. Олами моро тарк кард ва умедворем ҳоло дар ин фархундаайёми баҳорӣ, ки зодрӯзаш буду онро дӯст медошт, гулҳои биҳиштӣ мечинад. Ҳоло аз ӯ ёд мекунем.

Одина  Мирак  6 марти  соли  1939  дар  деҳаи  Дегрези ноҳияи  Мўъминободи  вилояти  Хатлон  таваллуд  ёфтааст.  Соли  1962  факултаи  таъриху  филологияи  Донишгоҳи  давлатии Тоҷикистонро хатм  кардааст.  Аз  моҳи  июли  соли  1962  то августи  1965  дар  сохтмони  шоҳроҳи  Саланги  Ҷумҳурии давлатии   Афғонистон  тарҷумонӣ,  баъдан  дар рўзномаи  «Тоҷикистони  Советӣ»  (ҳозира  «Ҷумҳурият»)  ба  сифати  ходими  адабӣ  кор  кардааст. 

Моҳи  марти  соли  1972  дигарбора  ба  Афғонистон  рафта,  дар  сохтмони  шоҳроҳи  Мазори  Шариф – Ҳайратон,   Мазори  Шариф – Шибирғон,  эъмори  бандари  Ҳайратон  ва  Пули  Дўстӣ  тарҷумонӣ  кардааст.  Баъдан,  муддате,  дар  нашриёти  «Ирфон»  муҳаррир  буда,  аз  Ҳукумати  шаҳри  Душанбе  фаъолият  бурдааст. 

Моҳи  октябри  соли 1979  ба  сифати  тарҷумон  ба  Инистути ҳавошиносии  Афғонистон  ба  кор  фиристода  шудааст.  Чанде  дар  он  ҷо  ва  баъдан,  дар  Бандари  Ҳайратон  хизмат   кардааст.   Баробари  хидмати  давлатӣ, «Фарҳанги  русӣ-дарии  ибораву  истилоҳоти  ҳавошиносӣ»-ро  ба  чоп  расондааст. 

Баъди  бозгашт  корманди муассисаҳои нашоротии «Ирфон»-у «Адиб»  будааст.  Ашъораш  дар  маҷмўаҳои  «Боздид»  (1981), «Гули  орзу»   (1984),  «Забони  дил»  (1988),  «Шукуфаи  ҳавас»  (2001),  «Гули  нав»  (2003),  «Мўъминободнома»  (2005),  «Чашмаи  офтоб»  (2008)  ва  ғайраҳо  ба  табъ  расидаанд. 

Маҷмўаҳои шеърии Н. Гончаров «Кайҳонавард мешавам» ва Ф. Дзержинский  «Шамолаки  форам»-ро  аз  русӣ  ба  тоҷикӣ   гардондааст.  Дар  тарҷумаи ашъори А.С.Пушкин,  М.Ю. Лермонтов, Т.Г.Шевченко,  Ғ.Ғуломов,  Й.Милев,  Қ.Оразов, О. Чорӣ,  У.Султонов ва дигарон  иштирок  доштааст. 

Корманди  шоистаи  маданияти  Тоҷикистон. Дорандаи чандин  мукофоту  ифтихорнома.  Аз  соли  1970  узви  Иттифоқи  журналистон,  аз  соли   1988  узви  Иттифоқи  нависандагони  Тоҷикистон буд. 

12  январи  соли  2015  дар синни 76-солагӣ вафот  кард.

Бозчоп аз «Адибони Тоҷикистон». – Душанбе: Адиб, 2014 – С. 127.

Аз Оидина Мирак дар Китобхонаи миллӣ ин матолибро метавонед суроғ кунед: 

Воронин, А.С.  Республикаи  Сосиалистии Ветнам / Тарҷумаи О. Мираков. – Душанбе: Ирфон, 1977. – 56 с.

Боздид. –  Душанбе: Ирфон, 1980. – 64 с.

Гули  орзу: Маҷмўаи шеърҳо. – Душанбе:  Ирфон, 1984. – 111 с.

Забони  дил:  Шеърҳо. – Душанбе:  Адиб, 1988. – 128 с.

Мурғи  сухангўй: Маҷмўаи  лавҳаву  очеркҳо / Муҳаррир О. Мирак. – Душанбе: Адиб,  1991. – 128 с.

Гули  нав. – Душанбе: Ирфон, 2003. – 152 с.

Чашмаи  офтоб. – Душанбе: Адиб, 2008. – 296 с.

Умр; Фандфурўш; Афсўс; Мазор: Шеър // Адабиёт  ва  санъат. – 2002. – 22 феврал.

Ифтихор: Шеър // Ҷумҳурият. – 2003. – 22 ноябр.

Қитъаҳо: Шеър // Адабиёт  ва  санъат. – 2006. – 12 феврал.

Нақби Шаршар:  Шеър // Садои  мардум. – 2007. – 13  декабр.

Ватан болу  парвози   инсон: Рубоёт ва дубайтиҳо //  Адабиёт  ва  санъат. – 2008. – 7  феврал.

Ғазали нара; Панҷшер; Варзоб; Реша: Шеърҳо // Адабиёт  ва  санъат. – 2008. – 18 сентябр.

Нидо: Шеър // Адабиёт ва  санъат. – 2010. – 29 июн.

Таҳияи  Меҳрангез Ғуломова
корманди шуъбаи
библиографияи милл
ӣ