19.03.2018 12:51, шаҳри Душанбе
Ҳамватанони азиз!
Муҳтарам аҳли зиёи кишвар!
Дар остонаи ҷашни Наврӯзи байналмилалӣ нахуст, кулли мардуми шарифи Тоҷикистони азиз, ҳамзабонони бурунмарзӣ, мардумони ҳавзаи тамаддуни Наврӯз ва ҳамаи зиёиёни мамлакатро ба
19 марти соли 2018 дар Китобхонаи миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар остонаи ҷашни фархундаи Наврӯзи байналмилалӣ чун анъанаи накуи баҳорӣ бо зиёиёни мамлакат мулоқоти самимию судманд анҷом доданд.
Дар оғоз Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ
89 сол пеш, рӯзи 18-уми март Ҳамза Ҳакимзода Ниёзӣ-шоир, дромнавис, бастакор, ҳунарманд ва нависандаи шуҳратёри ӯзбек тарки олам кард. Ёдаш ҳамеша дар қалби ҳаводорони осораш боқист. Ҳамза Ҳакимзода Ниёзӣ адибе буд, ки ба ду забон: тоҷикӣ ва ӯзбекӣ менавишт ва ба адабиёти тоҷику миллати тоҷик эҳтироми хоса дошт.
Ҳамза Ҳакимзода Ниёзӣ 6 марти соли 1889 дар шаҳри Хўқанд ба дунё омадааст. Ҳакимзода шоир, драматург, бастакор, таҳиягар, актёр, нависанда ва ходими ҷамъиятии ўзбек буд. Соли 1926 ба ў унвони Шоири Халқии РСС Ўзбекистон доданд.
Академик Талбак Назаров аз қабили шахсиятҳое буд ва ҳаст, ки солиёни душвори таҳкими истиқлол, хомўш намудани муноқишоти дохилӣ, ба роҳ мондани муносиботи дипломатӣ бо мамолики хориҷӣ, ҳалли бисёр масоили мушкили давлатдорӣ дар паҳлуи Пешвои миллат ба нафъи бақои ин сарзамин саъю талошҳои зиёде кардааст. Беихтиёр як ҷумла, вале ифодагари мазмуни як китоби Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ
Сеюмин сол аст, ки Одина Мирак бо нест. Олами моро тарк кард ва умедворем ҳоло дар ин фархундаайёми баҳорӣ, ки зодрӯзаш буду онро дӯст медошт, гулҳои биҳиштӣ мечинад. Ҳоло аз ӯ ёд мекунем.
Одина Мирак 6 марти соли 1939 дар деҳаи Дегрези ноҳияи Мўъминободи вилояти Хатлон таваллуд ёфтааст. Соли 1962 факултаи таъриху филологияи Донишгоҳи давлатии Тоҷикистонро
Нуриниссо Бобоҷонова, ки муддати 20 сол сарварии калонтарин китобхонаи кишвар, Китобхонаи ба номи Фирдавсиро ба ӯҳда дошт, акунун ба синни 87 расид. Шахсияте, ки то ҳанӯз собиқадорони китобдорӣ хотироте неке аз замони роҳбарияш дар хотир доранд.
Нуринисо Ҳомидҷоновна 9-уми марти соли 1931 дар шаҳри Ленинобод (ҳоло Хуҷанд) дар оилаи омўзгор таваллуд ёфтааст. Ў пас аз хатми мактаби миёна (1948) ба Омўзишгоҳи занонаи омўзгории шаҳри Сталинобод дохил мешавад ва онро соли 1952 бо баҳои аъло хатм мекунад. Солҳои 1952-1954 ба ҳайси инструктори КМ ЛКСМ Тоҷикистон кору фаъолият мекунад ва баъдан солҳои 1954-1959 таҳсилро дар факултаи филологияи Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В.И.Ленин (ҳозира ДДМТ) идома медиҳад.
Адибе, ки қатори садҳо муҳоҷири дигар аз Эрон ба Тоҷикистон омад ва муқими кишвари мо шуд. Бо повесту ҳикояҳо ва очеркҳояш маълуму машҳур шуд. Дар Эрон дида ба олам кушод ва дар тоҷикистон дида аз олам баст.
Алиаскар Ҳилолиён (Алиаскар Ҳилол-ўғлӣ) 25 марти соли 1923 дар шаҳри Машҳади Эрон ба дунё омадааст. Солҳои 1929-1938 маълумоти умумиро фаро гирифт. Донишҷўи мактаби олии
Баҳоро, номаҳо дорам ба унвони азизи ту,
Гул андар гул наво дорам ба даврони азизи ту.
На пул хоҳам, ки гул хоҳам, на гул хоҳам, ки дил хоҳам,
Магар меғунҷад ин хоҳиш дар имкони азизи ту.
