Кӯдакон ва наврасон

    Китобе, ки дар борааш мехоҳем қисса кунем ва шумо, хонандагони азизро ба мутолиаи он даъват намоем, “Ҳадяи бобо” ном дорад ва муаллифи он Убайд Раҷаб – яке аз беҳтарин шоирони муосири мост, ки миёни бачаҳо аз маҳбубияти хос бархӯрдор аст. Ин китобро ду сол баъди марги шоир нашриёти “Адиб” чоп кардааст ва гуфта мешавад, ки охирин китобе буда, ки муаллиф омодаи чоп карда буд.

   Суханро дароз намекунем,  дар зер порае аз навиштаҳои ҳамқалами устод Убайд Раҷаб ва шоири шинохтаи бачаҳо Ҷӯра Ҳошимиро иқтибос меорем, ки дар сароғози “Ҳадяи бобо” омада.

 Хонандагон дар синфи 11 омўзиши биологияи умумиро, ки дар синфи 10 ба он шурўъ карда буданд, давом медиҳанд. Дар  синфи 10 кадом мавзўъҳоро омўхтанд? Гуногуншаклии олами зинда, эволюцияи кимиёвӣ ва биологӣ, эволютсияи биосфера, пайдоиши ҳаёт дар рўйи Замин, ташаккули кимиёвиии ҳуҷайра, мубодилаи моддаҳо, сохт ва вазифаи ҳуҷайра, афзоиши организмҳо, инкишофи фардии организмҳо, мафҳумҳои асосии генетика ва қонунҳои ба мерос гузаштани аломатҳо ва ғайраро.

 Дар маҳфили “Дастони моҳир”-и шуъбаи кўдакон ва наврасони Муассисаи Китобхонаи миллии Тоҷикистон маҳфили «Дастони моҳир» сохтани Ору ва Момоҳаво дар барги  гул-ро омода намуданд. Сараввал муаллима дар бораи Ору ва Момо ҳаво чунин иброз намуд:

  Асосан оруҳо чанд намуд мешаванд: масалан оруи зардак, ки нешаш заҳролуд буда, зарарашро мерасонад. Оруҳо дар фасли тирамоҳ карахт шуда

 Мошини Чарлз Беббиҷ аз рӯи хусусиятҳо ва қисмҳои пешбинишудааш ба мошинҳои ҳисоббарори муосир хеле шабоҳат дошт. Он ба монанди компютерҳо хотира, қисми коркардабароии маълумот, қисми дохилкунӣ ва хориҷкунии маълумот ва ғайраро соҳиб буд. Ҳатто барои ин мошин барнома низ сохта шуда буд. Онҳо аз тарафи аввалин барномасозии ҷаҳон, духтари шоири инглис Ҷон Байрон — Ада Ловлейс навишта шуда буд. Имрӯз ба шарафи ин хонум номи яке аз забонҳои барномасози «Ада»

Аз даргузашти маъруфтарин адиби кӯдакон Гулчеҳра Сулаймонӣ – духти бузургвори Пайрав Сулаймонӣ 16 сол сипарӣ мешавад. Ва аввали соли ҷорӣ ба таваллудаш 91 соли пур шуд. Аммо ҳамоно пурхонандатарин шоира барои атфол боқӣ мемонад. Гулчеҳра Сулаймонӣ аз худ мероси гаронбаҳое боқӣ гузошта ва ашъораш дилписанду саршор аз муҳаббат аст. Гулчине аз арзёбии шеъри Гулчеҳра Сулаймониро ҳоло ин ҷо меорем.

   Аз оғози таътили тобистона бештар аз 2000 нафар ба толори хониши кӯдакону наврасон ташриф оварданд ва 6 ҳазору 28 китоб дархост намуданд. Дар ин муддат ба толор 375 нафар меҳмонон аз дохил ва хориҷи кишвар ворид ва бо фаъолияти шуъба ва толори хониш шинос шуданд.

  Таътили тобистона ба нақшаҳои шуъба тағйирот наовард. Чун ҳамеша маҳфилҳои “Дар суҳбати