Кӯдакон ва наврасон

  Имрўз дар шуъбаи кўдакон ва наврасони Муассисаи  Китобхонаи миллии Тоҷикистон, мавзўъ «Дар суҳбати  адиб» бо иштироки рўзноманигор ва нависанда Зариф Ғулом  баргузор гардид.

   Муовини Директори Китобхонаи миллӣ Гадобек Маҳмудов меҳмони маҳфил ва ҳамаи ширкаткунандагонро хайрамақдам гуфт. Муовини Директори Китобхонаи миллӣ дар бораи Зариф Ғулом ҳарф зад, ӯро ба ҷамъомадагон шинос намуд. Вай аз ҷумла гуфт, ки  хабару мақола, очерку лавҳа, ҳаҷвию латифа, қиссаю ҳикояҳояш воқеӣ буда, дар васоити ахбори оммаи ҷумҳурӣ аз соли 1959 то инҷониб ба забонҳои тоҷикӣ, ўзбекӣ ва русӣ ба табъ мерасанд. 

 Маҳфили «Дастони моҳир”-и шуъбаи кўдакон ва наврасон ба мавзуи “Гулҳои Душанбе” бахшида шуд ва ҳадаф сохтани гул буд.  Чаро мо ин мавзуъро интихоб кардем? Тоҷикистон ва бахусус пойтахти он шаҳри Душанбе ахиран ба як шаҳри гулҳо табдил шуд. Имрӯз ба ҳар кӯчаву хиёбон наравед, аз ҳар раста гузар накунед, шумо ба гулҳои рангорангу зебо рӯ ба рӯ мешавед. Баъзе намуди гулҳоро мо бори аввал мебинем. Шаҳрдории пойтахт барои ободе зебо гардонидани шаҳри Душанбе аз кишварҳои дур гунаҳои мухталифи гулҳои 

   Ҳиндустон мамлакати сераҳолӣ ва сермиллат аст. Он дорои 18 забони давлатӣ : ҳиндӣ, банголӣ, маратҳӣ, гуҷаратӣ, панҷобӣ, ория, ассамӣ, кашмирӣ, тамилӣ, телугу, малаялам, каннада, урду, синдҳӣ, непалӣ, манипурӣ, биҳорӣ ва санскрит буда, ҳазорҳо  лаҳҷаҳои гуногунро дорад. Ҳар як забон ва ҳар як лаҳҷа дорои фолклори худ аст, ки бо хусусиятҳои миллӣ ва маҳаллиаш аз ҳамдигар фарқкунандаанд. Вале баъзан ҳамон як афсона ва ё ривояту достонҳо, ҳарчанд сужаи як дошта бошанд ҳам, бо ҷою макон ва қаҳрамони худ аз ҳамдигар фарқ мекунанд.Баъзан ин тавр ҳам мешавад, ки бисёр достону ривоятҳо ва афсонаҳо аз байн беному нишон ғайб мезанад ва ҷои онҳоро афсонаҳои нав мегиранд.

 Китобҳои бад на танҳо бефоида, балки бисёр зараррасон мебошанд. Зеро навад дар сади матбуоти дар дасти интишор фақат бад-он манзур чоп мешаванд, ки бад-ин васила он ду тангаи зиёдатии хонандагони хушбоварро аз ҷайбашон берун бикашанд. Бад-ин манзур аст, ки муаллифон, ноширон ва чопхонадорон бар ҳаҷми китобҳо меафзоянд. Дар муқобили чунин мусибате, ки рух додаст, бояд тарки китоб хондан кард, ба иборати дигар, яъне китобҳоеро, ки таваҷҷуҳи иҷтимоъро ба 

Хонандагони азиз! Соли ҷорӣ шумо тавассути китоби таълимии «Техналогияи иттилоотӣ» дониши худро дар самти татбиқи барномаҳои компютерӣ мукамалтар гардонида, бо баъзе техналогияҳои дигари табдилдиҳии иттилоот шиносоӣ пайдо хоҳед кард.

 Дар раванди омўзиши китоби дарсӣ, супоришҳои таълимӣ ва гузаронидани машғулиятҳои амалӣ дар синфхонаи комптерӣ унсурҳои фарҳанги иттилоотии шумо ҳангоми

Лев Николаевич Толстой-адиби шуҳратёри рус дӯст медошт, ки афсонаву ривоят нависад ва ё афсонаҳои қаблан хондаву шунидаи худро дар қолаби ҳикоёти ҷолиби замонӣ дароварад ва бо андаке тағйир ва обуранги бадеӣ як ҳикояти шуниданиву хонданиро ба ҳаводорони каломаш пешкаш кунад. Як силсила аз ин афсонаҳои ба қалами Толтой ҷомаи ҳикоятҳои воқеъии замонӣ пайдокарда дар маҷмуаии “Маҳкуми бегуноҳ”. Ки бо талоши донишм анди тоҷик Шодӣ Шокирзода Нуъмонпур соли 2017 чоп