библиографияи миллӣ

Агар гӯем, ки дар ин ду даҳаи охир ва ҳатто се даҳаи охир ҳеч касе ба мисли Озарахш дар таронаву оҳангу шеър дар як сатҳи қабулшуданӣ матраҳ набуд, шояд иштибоҳ накунем. Аз ҷавонӣ суруд месуруд, аввал аз ашъори бузургон: устодон Лоиқ, Бозор Собир, Гулрухсор, Қутбӣ Киром...Ва баъдан шеъру ғазалҳои худро ҳам ба нота кашид. Ва хеле марғуб месарояду мехонад. Шеъраш аз таронаву оҳанг ва таронаву оҳангаш болотар аз шеъраш. Маъруфияти Озарахш шояд беш аз ин аст

Имрӯз, 12-уми августи соли 2017 ба зодрӯзи Лариса Демидчик-мунаққид, адабиётшинос ва муҳаққиқи шинохтаи давроним Шӯравӣ, доктори илмҳои филологӣ 90 сол пур шуд. Лариса Николаевна бештар соҳаи драматургияи тоҷикро пажуҳиш кардааст ва боз дар паҳлилу баррасии насри тоҷики замони Шӯравӣ низ хизматҳои шоиста кардааст.
Демедчик Лариса Николаевна 12 августи соли 

Бо он ки солҳо аз даргузашти Дамир Дустмуҳаммадов  сипарӣ мешаванд, ҷойи холимондаи ӯ дар оҳангсозии тоҷик бештар эҳсос мешавад. Дамир Дӯстмуҳаммадов шахсияте буд, ки аз худ асарҳои зиёди симфониву хорографӣ ба мерос гузошт ва имрӯз ҳам маъруфияти ӯ коҳиш наёфтааст.
Дамир  Дўстмуҳаммадов  6 –уми августи соли 1941дар шаҳри Тошкент таваллуд шудааст. Оҳангсози даврони Шӯравӣ ва яке аз 

Бурҳониддин  Баҳоваддинов  4 – уми августи соли 1953, дар шаҳраки  Ашти ноҳияи Ашт ба дунё омадааст. Доктори илми тиб (2000),  професор (2001).
Соли 1976 Донишкадаи давлатии тиббии Тоҷикистон ба номи Ибни Синоро хатм кардааст.
Фаъолияти кориаш аз фелдшерӣ ва духтурӣ дар беморхонаи клиникии  ёрии таъҷилии шаҳри Душанбе  (1976-1978) сор шудааст. Солҳои 1978-1980 дар ҳамин бемористон духтури ҷарроҳ,

Олиме буд пӯхтакор, пажуҳишгаре донишманд, забоншиноси маъруф. Ва ҷолиб он ки бо садои марғубаш беҳтарин ровӣ ва хонандаи шеъри классикӣ буд. Шояд дар бойгонии радиои Тоҷикистон садҳо навори савтӣ ёфт шавад, ки бо садои ин донандаи хуби адабиёти классикӣ сабт шудаву маҳфуз аст.

Абдулқодир Маниёзов 10 - августи соли 1930

Шом. Шоми рӯзҳои сарди охири тирамоҳ. Сардӣ аз барфи аввал не, аз шикасту рехти зиндагиву кирдори бади тӯдаҳои ҳукмфармо афзуд. Яке аз номи ҳокими навбаромад бо арбада фармону азият медоду молу коло мебурд, се рӯз пас дигаре аз номи ҳукуматиҳо. «Мо шаб то саҳар дир-дир ларзидаву нахобида, шуморо аз ҳуҷуми душманҳо мераҳонем» – лоф мезад муҷоҳид ва ташаккур мешуниду барои даста инъом меситонд. «Мо шабу рӯз ташнаву гурусна дар кӯҳу камар