Муҳибуллоҳ Қурбон 3- юми марти соли 1948 дар деҳаи хушноми Чоркўҳи ноҳияи Исфара ба дунё омадааст. Таҳсилоти миёнаро дар зодгоҳаш гирифта, барои идомаи таҳсил ба факултаи забонҳои хориҷии Донишкадаи педагогии шаҳри Хуҷанд дохил мешавад. Соли 1969 донишгоҳро ба итмом расонида, ба пешаи пуршарафи омўзгорӣ машғул мешавад.
Муҳибуллоҳ Қурбон аз чеҳраҳои боризи
Абдулқодир Бедил ё Бедили Диҳлавӣ шоир, нависанда ва файласуфи бузург Мирзо Абдулқодири Бедил шӯҳрати ҷаҳонӣ дорад. Ӯ дар сарзамини Ҳиндустон чароғи илму адаби моро боз ҳам фурӯзонтар кард. Дар қарнҳои минбаъда ҳамзамононаш ба ӯ унвони фахрии Абулмаонӣ, яъне падари маъниҳоро муносиб диданд.
Мирзо Абдулқодири Бедил шоир, насрнавис, файласуф ва мутафаккири форсизабони
Нўъмон Розиқ 9-уми майи соли 1927 дар деҳаи Симиганҷи ноҳияи Кофарниҳон (ҳоло Ваҳдат) ба дунё омадааст. Мактаби миёнаро соли 1942 хатм кард. Соли 1958 таҳсили Донишгоҳи омўзгории шаҳри Душанберо ба поён расонд ва чанде муаллимӣ кард.
Дар идораҳои давлатӣ хидмат кард, муовини раиси Кумитаи иҷроияи ноҳия, раиси колхози “Ленинград”- и ноҳия буд. Аз соли 1971 муҳаррири рўзномаи ноҳиявии “Коммуна”
Заҳируддин Тоҳир ибни Муҳаммад соли 1160 дар Балх ба дунё омадааст. Таҳсилоти ибтидоиро дар зодгоҳаш Форёб гирифта, сипас дармадрасаҳои Нишопур илм омўхтааст.
Боназардошти фазлу дониш ва заковати фитриаш Заҳири Форёбӣ ба дарбори ҳокими Нишопур – Тўғоншоҳ ҷалб карда мешавад. Вале мувофиқи гуфти худаш дар он ҷо дер наистода, азми сафар мекунад ва оқибат Ироқро ҷои истиқомат қарор медиҳад. Дар Ироқ ба Садруддини Хуҷандӣ ном
Шоири соҳибзавқ, Корманди шоистаи Тоҷикистон Алӣ Бобоҷон 10 феврали соли 1936 дар маҳаллаи Гумбазии шаҳри Конибодом дида ба ҷаҳон кушодааст. Соли 1959 баъди хатми факултаи филологияи тоҷики Институти давлатии педагогии ш. Душанбе (ҳоло ДДОТ ба номи С.
Низомуддин Алишери Навоӣ аз ҷумлаи маъруфтарин адибони ҳавзаи адабии Ҳирот аст, ки чун поягузори адабиёти узбек шинохта шудаст.
Нуҳуми феврали соли 1441 дар шаҳри Ҳирот (қаламрави имрӯзаи Афғонистон) таваллуд шудааст. Шоир ва мутафаккир, асосгузори адабиёти класикии ўзбек, ходими давлатӣ.
Падари Навоӣ Ғиёсуддини Кичкина аз амалдорони хонадони Темуриён буд. Ў ҳаводори шеъру шоирӣ дар хонааш бо адибони давр
