Дар рўзи имзои Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ Сарвари давлат ба ҳамватанон муроҷиат намуд: «Бо дарназардошти ин руҳияи илҳомбахш ва иттиҳоди ҷовидонии миллат айни муддаост, ки рўзи 27-уми июнро дар кишварамон Рўзи ваҳдати миллӣ эълон намоем ва ин санаи фархундаро ҳар сол ба таври умумихалқӣ ид кунем».
Баъди ба имзо расидани Созишномаи умумии
21 сол мешавад, ки 27 июн дар Тоҷикистон ҳамчун рўзи Ваҳдати миллӣ рўзи истироҳат эълон гардида, ин санаи муборак ба таври расмӣ ҷашн гирифта мешавад. Дар тўли ин 21 сол тамоми гурўҳҳои салоҳбадасте, ки созишномаи истиқрори сулҳро пуштибонӣ намуданд, ба кору фаъолият ҳидоят шуда, дар тақвият ва барқарории ҳокимияти конститутсионӣ саҳми босазо гузоштанд. Даставу гурўҳҳое, ки яроқҳои худро
Шариф Баротов 15 июни соли 1933 дар деҳаи Ноҷии ноҳияи Ҳисор ба дунё омадааст. Биолог, доктори илми биология (1994). Ходими хизматнишондодаи илм ва техникаи Ҷумҳурии Тоҷикистон (1996).
Хатмкардаи УДТ (1959). Ходими хурд (1959-1970), калон (1970-1981) ва пешбари илмӣ (1994-2002), мудири шуъбаи паразитологияи Институти зоология ва паразитологияи АИ Ҷумҳурии
Аз ҷумлаи маҳбубтарин сарояндагони кишвар аст. Миёни мардум аз маҳбубияти хос бархурдор аст. Таронаҳояш кайҳост барояш шӯҳрат овардаанд. Ҳунарманди дӯстдоштанист. Ҳар таронае сурудааст, бар матни шеърҳои шоирони маъруф сурудааст. Аз ин рӯ ҳар таронаи вай бори маънӣ мекашад. Аз сарояндагони маъниписанд ва шеърфаҳм аст. Қадам ба синни мубораки ҳафтод ниҳодааст.
Агар устод Раҳим Додхудоев зинда мебуд, имсол аз баҳори наваддуми умраш гул мечид. Қалби пур аз меҳри олими шинохта 23 сол қабл дар шаҳри Маскав аз задан бозмонд. Раҳим Халилович Додхудоев аз ҷумлаи маъруфтарин забоншиносони тоҷик аст, ки дар омӯзиши забонҳои помирӣ, таърихи забони тоҷикӣ, Авасто фонетикаи таърихии забонҳои помирӣ хизматҳои шоён кардааст. Бо чанд ҷумла аз ӯ ёд мекунем.
Доктори илми филологӣ, профессор Раҳим Додихудоев 15- уми июни соли 1928 дар деҳаи Сохчарви ноҳияи Шуғнони ВМКБ чашм ба олам кушодааст. Солҳои 1946-1950 дар Институти харбии
Муҳаммад Абдураҳмон Наврӯз, ки барҳақ поягузор мактаби милии сиёсатшиносӣ дар кишвар аст, ба синни мубораки 60 қадам гузошт. Мавсуф ноиби Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон, узви вобастаи АИҶТ, профессор, доктори илмҳои сиёсӣ мебошад.
Муҳаммад Абдураҳмон (Маҳмадов А. Н.) 25-уми июни соли 1958 дар шаҳраки Муъминободи
Чунин ном дорад дастури нави библиографие, ки ахиран рӯи чоп омадааст. Мураттиб, Ситора Абдумуминзода муаллифи лоиҳаи «Барномаи бунёди бойгонии захираҳои иттилоотӣ – электронӣ дар Китобхонаи илмии ДДФСТ ба номи Мирзо Турсунзода барои солҳои 2017-2019» буда, дастури мазкур низ дар доираи ин лоиҳа нашр гардида, муаррификунандаи ҳунарҳои мардумӣ дар асоси захираҳои мақолаҳои матбуоти даврӣ ва асарҳои илмӣ ҷамъовардашуда мебошад.
Ҳунарҳои мардумӣ шомили фаъолтияти ҳамаи қишрҳои ҷомеа буда, як рукни фарҳанги миллӣ мебошанд. Бинобар ин мебояд нисбати ин пеша таваҷҷуҳи ҳамешагӣ зоҳир кард. Бояд қайд намуд, ки ҳунарҳои мардумии тоҷикон бешумор буда, омӯхтан ва тарғибу ташвиқ намудани моҳияти онҳо дар байни омма ва
Ташаккулёбии миллати аз назари ҳувият баркамолу худшинос ва худогоҳу соҳибмаърифат аз таълиму тарбия дар хонавода, кӯдакистон мактаҳои таҳсилоти ҳамагонӣ, олӣ ва тамоми идораву муассисаву ҳар нафар шахси масъули ҷомеа вобастагӣ дорад, то ҳар нафар дар ин кишвар бо муҳаббату садоқат ба ватани азиз, ба ғояҳои баланди Истиқлолияти давлативу Ваҳдати миллӣ тарбият ёбанд. Муҳаббату садоқати
Ҳамватанони азиз!
Ҳозирини гиромӣ!
Сафари навбатии мо ба вилояти Суғд ба ифтихори солгарди яке аз дастовардҳои муҳимтарини мардуми Тоҷикистони соҳибистиқлол - Ваҳдати миллӣ доир мегардад ва мо имрӯз бо мақсади ошноӣ бо вазъи зиндагии аҳолӣ ва пешрафти корҳои ободонӣ ба назди шумо - сокинони заҳматпешаи ноҳияи
