Дар Шуъбаи адабиёт доир ба фарҳанг ва ҳунари Китобхонаи миллӣ матни зиёда аз 3000 пйеса ва намоишномаҳои дар солҳои гуногун навиштаи драматургони тоҷик маҳфуз аст. Умри баъзе аз ин пйесаҳо бештар аз 60 сол мебошад.
Санъати театр аз ҳунарҳои зебоест ҳамчун шодӣ, хушбахтии бебозгашт, хандаи дар лаб шикаста, насими форами даргузар, ки дар қалбҳо ҳаяҷони ширине бедор мекунад. Санъаткори ҳақиқӣ бо нишон
Олими маъруф, мутарҷими шинохта, шахсияти соҳибэҳтиром. Умре кори пажуҳишӣ кард ва дар миён китобҳои дарсӣ ҳам навишт ва беҳтарин асарҳои адабиёти ҷаҳонро тарҷума кард.
Моҳи октябр ба дунё омад ва боз дар ҳамин моҳ тарки олам кард.
5 – уми октябри соли 1908 дар шаҳри Самарқанд ба ҷаҳон омадааст. Соли 1916 мактаби усули навро хатм карда, аз соли 1918 дар мактабҳои навтаъсисе, ки Устод Айнӣ дарс мегуфтанд, таълим гирифтааст. Баъдан донишҷӯи Дорулмуаллимини Самарқанд шуда, таҳсилро дар мактаби русӣ идома додааст. Аз соли 1924 ходими адабии маҷаллаи «Маориф ва ӯқитувчӣ» ва рӯзномаи
Академик Абдуҷаббор Раҳмонзода, Ёвари Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба рушди иҷтимоӣ ва робита бо ҷомеа хостори он шуд, ки “Фарҳанги забони тоҷикӣ” муҷаддадан такмил шавад. Академик Раҳмонзода, ки дирӯз дар ҳамоише бахшида ба Рӯзи забон дар Китобхонаи миллӣ баргузор шуд, иброз дошт, ки то имрӯз «Фарҳанги забони тоҷикӣ» бо ибтикори Пешвои миллат ду маротиба чоп шуд,
