такмили ихтисос

Китоби “Асосҳои дониши китобдорӣ-иттилоотӣ”, ки чун барномаи таълимии курси такмили ихтисос барои кормандони Китобхонаи миллӣ соли 2015 таҳия шудааст, метавонад дастур барои донишҷӯёне бошад, ки дар факултетҳои китобшиносӣ таҳсил мекунанд. Китобро Шариф Комилзода зери назари профессор Сайфиддин Назарзода таҳия кардааст. Чанд иқтибос аз он:

Низоми хадамот дар Китобхона

Қоидаҳои истифодабарии Китобхона. Тартиби бақайдгирӣ дар Китобхона. Намудҳои асосии хадамот.

Китоби мазкур соли 2014 дар нашриёти “Адиб” ба нашр расидаву маҷмуаи шеърҳои шоир ва олими маъруф Ҳасани Султонро дар бар гирифтааст. Ҳасани Султон кист?    Ҳасани Султон (Султонов Мирзоҳасан Баротович) (09.06.1966) доктори илми филология (2008), академики Академияи табиатшиносии Русия (2012), узви вобастаи АИ Ҷумҳурии Тоҷикистон (2017) ва узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон.

Муаллифи бештар аз дусад асару мақолаи илмию адабӣ ва шаш маҷмўаи шеър: «Чароғи лола»(2002), «Шафақи лола» (2004), «Чаконда» (2005), «Салои ишқ» (2011) (ба хатти арабӣ),

Дар ин маҷмўа мақолаҳои ҷудогонаи дар мавзўи таърихи забон, покизагии забон, забони илм ва истилоҳоти илмӣ навиштаи муаллиф гирд оварда шудааст. Маҷмўа барои таъину таҳқиқи махсусиятҳои забон, забони илм, доираи имконоту тавонмандиҳои забони модарӣ дар баёни матлаби илмӣ, масъалаҳои назариву

Ин китоб соли 2013 бо ду забон: тоҷикӣ ва русӣ чоп шудааст.  Муаллифи сарсухан С.Шосаидов навиштааст, ки “хусусияти хоси марҳилаи нави рушди афкори илмии китобдории миллӣ ин пеш аз ҳама васеъ гардидани доираи пажўҳишҳо, гуногунрангии ақидаҳо ва падидаҳои илмӣ, инъикоси батадриҷи қиммати назариявӣ ва амалии суннатҳои китобдории халқи тоҷик ва арзёбии мақоми ин суннатҳо дар масири таърихи ташаккулёбии назарияи китобхонашиносии миллӣ ба шумор меравад.

Таҳлили осори илмии китобхонашиносони тоҷик собит менамояд, ки имрўз таҳқиқи афкори кўҳанбунёди китобдории

Ин китоб соли 2019 чоп шудааст. Муаллиф доктори илми филология Мирзо Ҳасани Султон аст. Дар ин раҳнамо таърих, махсусият ва вазъи имрўзаи истилоҳоти тоҷикӣ ба ваҷҳи мухтасар таҳқиқ шуда, зимнан дар 14 банд усулномаи истилоҳнигории тоҷикӣ муқаррар гардидааст.

Раҳнамо барои истифодаи мутахассисони забон ва истилоҳот, кормандони соҳаҳои мухталифи илм, устодону донишҷўёни мактабҳои олии мамлакат ва доираи васеи хонандагон пешбинӣ шудааст.

Дар муқаддимаи китоб, ки “Истилоҳоти тоҷикӣ” номида

Муассисаи инглисии мудирият «сарпарасти умур»-ро  чунин таъриф мекунад. «Тафсири сиёсатҳо ва амали онҳо» ё ба маънои маҳдудтар «иҷрои шеваҳои умур». Ҳамин муассиса чанд ибора бар ин таъриф меафзояд ва дар таърифи «мудирият» меоварад. «…барои расидан ба ҳадафҳои таъиншуда». Муассисаи инглисии мудирият таърифи болоро густариш дода вазифаҳои тасмингирӣ, якпорчагӣ кардан ва