Омўзиши хатти паҳлавӣ аз сўи ҳамин хирбадон, ки аз омўхтани хатти Авесто тўшаи охират меандўзанд, гуноҳи кабира ба шумор рафта ва хатоест нобахшиданӣ. Ба эътиқоди баъзе аз пажўҳандагон ин ду матлаб алорағми қарор гирифтани билофосила дар канори ҳам ҳар як маълуми давраи фарҳангиву таърихии хосе буда ва аз назари замонӣ дорои
Дар рисолаи мазкур, ки соли 2018 чоп шудааст, дар заминаи яке аз куҳантарин дастурҳои забони форси тоҷикӣ, ки дар сазамини Чин аз тарафи Муҳаммад ибни Ҳаким ном як донишманди самарқандиасл бо номи «Минхоҷу – т – талаб» дар соли 1660 таълиф шудааст, таҳқиқи муқаддамотӣ анҷом пазируфта, зимнан худи дастур ба забони тоҷикӣ таҳия шудааст. Рисола барои истифодаи кормандони соҳаҳои мухталифи илм, устодону донишҷўёни макотиби олии мамлакат ва доираи васеи хонандагон пешбинӣ шудааст.
Дар сарсухани китоб мехонем:
Ибни Надим дар асари бисёр боарзишу мўътабари худ «Ал- феҳрист» ба нақл аз Ибни Муқаффаъ ба анвоъи гуногуни хутуте, ки дар байни ирониён ривоҷ дошта, таҳти ановине чун: дин дафария, вишдабирия, каштач, ним каштач, шоҳдабирия, ҳам дабирия ва ном дабирия ишора намуда аст, ки имрўз дар байни онҳо танҳо ду хат, яъне дин дабирия ё хатти Авесто ва хатти гашта дабира ё хатти паҳлавӣ қобили шиносоӣ аст. Ин сухани Ибни Надим шояд ба эътибори надоштани шиносоии дақиқ ранге
Феҳристи китобномаи «Илми Тоҷикистон Солнома» монографияҳо, мақолаҳои дар матбуот ва маҷўаҳои силсилавӣ, маҷмўаҳо фишурдаи суханрониҳо ва маводи конфронсҳои илми дар кишвар ва хориҷи он ба чоп расонидаи олимони АИ ҶТ – ро дар соли 2017 фаро мегирад. Маводи феҳрист мувофиқи дастури роҳнамои «Муқаррароти сабти библиографӣ» дар феҳристҳои китобхонаҳои давлатӣ бар асоси Таснифоти умумии даҳрақама (ТДУ) ҷой дода шуда аст.
Маводи феҳрист дар дохили фаслҳои таснифотӣ ба тартиби алифбоии ному насаби муаллифон ва унвони
Китобномаи мазкур осорномаи номзади илмҳои педагогӣ, дотсент, Ҷонишини аввали Директори Муассисаи давлатии Пажўҳишгоҳи илмӣ-тадқиқотии фарҳанг ва иттилооти Ҷумҳурии Тоҷикистон Шариф Комилзода ва адабиёт роҷеъ ба фаъолияти илмию эҷодии ўро дар бар мегирад. Китобнома аз мақолаи муқаддимавӣ, ду қисм ва кумакфеҳристҳо иборат мебошад.
Мақолаи муқаддимавӣ роҷеъ ба паҳлуҳои мухталифи фаъолияти илмию эҷодӣ, омўзгорӣ, роҳбарӣ ва натиҷаи умдатарин таҳқиқотҳои ба анҷом расонидаи Шариф Комилзода маълумоти мушаххас медиҳад. Дар қисми якуми китобнома асарҳои илмӣ, илмӣ-методӣ, таълимӣ,
Соҳибистиқлолии Тоҷикистон барои рушду нумўи тамоми соҳаҳои ҳаёти ҷомеа, аз ҷумла соҳаи китобдорӣ шароитҳои заруриро муҳайё сохт. Қабл аз ҳама, ба тасвиб расидани силсилаи санадҳои меъёриву ҳуқуқӣ доир ба соҳаи китобдорӣ ва бунёди навъҳои гуногуни китобхонаҳо дар ҷумҳурӣ барои роҳандозии сиёсати фарҳангии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ин самт ва устувор гардидани фаъолияти китобдорӣ мусоидат намуд. Дар даврони истиқлол китобхонаҳо баҳри татбиқи рисолаи касбии хеш – ҷамъоварӣ, коркарду феҳристнигорӣ, ҳифзу нигоҳдорӣ ва тарғибу ташвиқи захираи китобӣ саҳми муносиб гузоштанд.
