Дяконов Игор Михайлович 30 декабри соли 1914 дар Петроград ба дунё омадааст. Шарқшиноси рус доктори илмҳои таърих (1960), узви ифтихории Анҷумани шарқшиносони Амрико (1972), Академияи санъат ва илми Амрико (1985), Академияи илмҳои гуманитарии Русия (1992), Анҷумани осиёии шоҳии Британияи Кабир ва Ирландия.
Иштирокчии ҶБВ (1941–1945). Хатмкардаи факултети филологияи Донишгоҳи давлатии Ленинград (1938). Муаллими кафедраи сомишиносӣ (1940–41,1945–50), ходими илми, мудири шуъбаи Шарқи қадими Эрмитажи давлатӣ (1936–59), ходими илми шуъбаҳои ленинградии Институти таърих ва институти шарқшиносии АИ ИҶШС (аз 1953).
Ҳиротист, ки дар Бухоро истиқомат карда, дар он ҷо ба оташ сўхта вафот ёфтааст.Зуҳурӣ муосир, мусоҳиб ва мухлиси Шоҳин буда.
(Аз таскираи Афзал)
Эй низоминазму ҷомитабъу фирдавсикалом,
Дар бари шоҳини табъат Ваҳшӣ ҷуз усфур нест.
Садаи Х1- и мелодӣ дар Димишқ ва Бағдод таомули аҷоибе вуҷуд дошт. Одамон баъзан гурўҳ-гурўҳ дар растаҳо, майдонҳо ҷамъ мешуданд. Қисме бар тан ҷомаҳои сурхи коғазин доштанд ва аз рўи ин ҷомаҳо зуд шинохта мешуданд. Онҳо одамони адолатҷў буданд.
*** *** ***
Соли 1351 дар ҳаёти сокинони шаҳри Маскав
Садорат ва кулли кормандони Китобхонаи миллии Тоҷикистон ба муовини сардори шуъбаи хизматрасонии библиографӣ Юлчибой Мӯсоев ҷиҳати даргузашти нобаҳангоми
ПАДАРАШ НОРБОЙ МӮСОЕВ
тасаллият арз мекунад.
Ба марҳум аз даргоҳи Холиқи якто Биҳишти барин ва ба бозмондагонаш сабри ҷамил мехоҳад.
Магар имрӯз мо мушкилоти бунёди боғҳову гулгашту хиёбонҳо надорем? Магар мутахассиси имрӯз наметавонад аз ин манбаъ истифода барад? Гумон мекунем арзишҳои илмии ин ва даҳҳо ба ин монанд китобҳое, ки дар бойгонии шуъбаи техникӣ ва илмҳои дақиқ нигаҳдорӣ мешаванд, камтар аз китобҳои интишорёфта дар солҳои баъдӣ дар ин мавзуъ нестанд».
Бузургону орифони ҳама давру замон