Дар шуъбаи кўдакон ва наврасони Китобхонаи миллии Тоҷикистон маҳфили навбатии «Дастони моҳир» баргузор шуд, ки ба лаклаки сафед бахшида шуда буд. Сараввал муаллима дар бораи ин намуди паранда маълумот дод. Вай гуфт:
Оилаи лаклакҳои сафед зернамуде ба назар мерасад, ки дар зери таҳдиди маҳвашӣ қарор доранд. Лаклаки сафед парандаи мавсимии
Сулаймон яке аз персонажҳои қиссаву ривоятҳои тоҷикӣ, писари Довуди набӣ ва севвумин подшоҳи банӣ Исроил, ки соли 1006 ё 1001 то милод ба тахти шоҳӣ нишастааст. Мувофиқи маъхазҳои динӣ, ў ҳамчун шахси худопараст Байту-л-муқаддасро бино карда чун подшоҳи одил ба ободии кишвар ва рафоҳияти раият дақиқати махсус медодааст. Дар муддати кўтоҳ шуҳрати адлу дод, илму дониш, ҳикмат ва рою тадбири неки ҳукуматдории ў ба ҷаҳон паҳн гардидааст.
Сулаймон дар Таврот подшоҳ ва дар китоби муқаддаси Қуръон паёмбар ва яктопарастӣ манбаи ибрат дониста шудааст. Эҳтимол меравад, ки симои мавсуф қабл аз интишори дини
Рӯзи 4 - уми сентябри соли ҷорӣ "Маҳфили Ҳамешабаҳор" баргузор мегардад.
МАВЗУЪ: Баҳори ФАРЗОНА ВА ОЗАРАХШ
Баҳсҳо перомуни китобҳои ин ду шоири шаҳири кишвар хеле шавқовар ва хотирмон хоҳанд гузашт
Дар адабиёти муосири тоҷик таҳқиқи бадеии масоили марбут ба таҳаввулоти сиёсии охири қарни XX, ки дар фазои Шўравӣ ба амал омад, беш аз пеш муҳим ва мубрам арзёбӣ мегардад. Дар робита ба масъалаи мазкур, таваҷҷуҳи адибонро беш аз ҳама омилҳо ва сабабҳои ба садамаи сиёсӣ дучор омадани давлати абарқудрати Иттиҳоди Шўравӣ, зуҳури низоъҳои минтақавӣ ва хоса тағйиру дигаргун шудани арзишҳои маънавию ахлоқии ҷомеа ба худ ҷалб месозад. Дар ин замина, дар насри муосири тоҷик ҳам як силсила асарҳои хурду бузурге ба вуҷуд омаданд, ки онҳо дар маҷмуъ манзараи умумии таҳаввулоти таърихию сиёсӣ, табдили арзишҳо, дигаргуншавии низоми идоракунии ҷомеа ва
