Имрӯз қабл аз зӯҳр дар ошёнаи сеюми Китобхонаи миллии Тоҷикистон бо ширкати кормандони Осорхонаи миллии Тоҷикистон чорабинии муштарак доир шуд ва ширкаткунандагонаш дар бораи 10 соли Қонуни ҶТ “Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросимҳо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон» суханронӣ карданд ва дар бораи зуҳуроти дигари ҷомеа – тақлид ба либоси бегонагон изҳори назар намуданд. Дар ин вохӯрӣ намояндаи Дастгоҳи иҷроияи Президенти
Шуъбаи соядастҳои китобхонаи марказии шаҳри Норак дорои 25714 нусха китоби туҳфашуда мебошад, ки аз 46 мамлакати олам бо 66 забон ворид шудааст. Дар китобхона аз адабиёти давлатҳои бузург, ба монанди ИМА, Британияи Кабир, Ҷопон, Ҳиндустон, Сурия, Фаронса, Юнон, Итолиё, Афғонистон, Покистон, Чин, Украина, Белорус,
Асари мазкур як навъи каллиграфия (хушнависӣ, хатшиносӣ) буда, тамоми матни он аз аввал то охир бо хати зебою хонои настаълиқи майдаю калон бо ранги сиёҳ дар коғази картонии ҳозиразамон навишта шудааст. Аз ҷумла, дар варақе аз Мир Алишери Навоӣ, ки ба фармоиши Ҳумоюн Султон Ҳусайни Бойқаро иҷро шудааст, оварда мешавад.
Ҳангоми таҳлил ва боздиди нусхаҳои хаттии махзани
“Асирӣ марди қаландармиҷозу озодтабъ буд. Хушомадгӯӣ ва мудоҳанаро намедонист. Аз риёву нифоқ мутанаффир ва аз тамаъ борӣ буд. Бо вуҷуди соҳиби илму камол будан, мансабҳои илмиро қабул накард, ба сангиосиёбтарошӣ таъмини маишат менамуд. Ба адабиёти ҷадида моил ва ба хубиҳои услуби ҷадида қоил буд. Дар бораи мактаби ҷадида ба илтимоси фақир шеъре гуфта буд...”
Дар бораи ин марди хирад хеле метавон зиёд навишт. Ҳарчанд гузаштаи ӯ пурра таҳқиқ нашудааст, вале
Саидризо Ализода 27-уми июли соли 1887 дар шаҳри Самарқанд дар оилаи косиби шоҳибоф ба дунё омад. Ў бо ғамхории падар бо роҳу василаҳои гуногун савод баровард. Дар давоми 13 сол ҳамроҳи падараш ба сифати шогирд дар корхонаи бофандагӣ кор ва пайваста худомўзӣ кард. Таҳсили ибтидоиро дар назди падараш гирифта, баъдан дар мактаби ҷадид, ки дар оғози асри 20 таъсис ёфта буд, таҳсил кард. Муаллими мактаби ҷадид, ҳуруфчин ва мусаҳҳеҳи бахши тоҷикии нашрияҳои М. Беҳбудӣ «Самарқанд» ва «Оина»