Зеботарин нусхаи китоби муқаддасти Қуръон, ки китобати онро ба асри XVI мансуб медонанд ва ду сафҳаи аввалу ду сафҳаи охири он бо пуррагӣ бо оби тилло ороиш ва гулкорӣ шудааст, таърихи аҷиби вуруд ба бойгонии Китобхонаи миллӣ дорад.
Шояд хонандаи гиромӣ аз хондани унвони моқола дар тааҷҷуб афтад, аммо баъди мӯҳтавои мутолиа аз ҳақиқати он хоҳад фаҳмид.
Имрӯз дар ганҷинаи шӯъбаи дастхатҳои Шарқ ва китобҳои нодири Китобхонаи миллии Тоҷикистон 15 адад нусхаи хаттии
Мисрае аз шоири хубу суханвари маъруфи тоҷик, марҳум Мастон Шералӣ. Шоире, ки дар як умри кутоҳ бо шеърҳои хубу пурмаъно ва навиштори дилписанду суханҳои дилчаспаш миёни ҳаводорони шеър маъруфият пайдо кард. Ва агар умр вафо карда буд, имрӯз ба синни мубораки 82 қадам мегузошт. Вале дареғо, ки қисмат ӯро бармаҳал, дар баҳори 53-уми умр аз миёни ташнагони шеър рабуд. Мастон Шералӣ 20 апрели соли 1935 дар деҳаи Зериҳисори ноҳияи Панҷакент ба дунё омадааст. Соли 1950 факултаи филологияи Донишгоҳи давлатии Точикистонро хатм кард.
Солҳо дар рўзномаи «Маориф ва маданият», моҳномаи