Китобе бо ин ном соли гузашта (2020) чоп шуд ва муаллифони он А.Шамсиев ва Б.Файзуллоев мебошанд. Чуноне аз номаш пайдост, китоб дар мавзӯъи аспу асппарварӣ дар Тоҷикистон бахшида шудааст ва ин як навиштаи хеле пурмуҳтавоест, ки ҳам таърихи муҳаббати миллат ба аспро фаро гирифта ва ҳам вазъи имрӯзаи асппарварӣ дар кишварро мавриди пажӯҳиш қарор додааст.
Китоби мазкур армуғонест, ки аввалин маротиба ба забони тоҷикӣ барои донишҷӯёни факултетҳои зооинженерӣ, байторӣ ва мутахассисони соҳаи чорводорӣ, инчунин барои ҳаводорон ва дӯстдорони соҳаи асппарварӣ пешниҳод мегардад. Хонандагон дар ин китоб имконият меёбанд бо
Миллати тоҷикро бо тамаддуну фарҳанги бою волояш дар дунё мешиносанд. Халқи тоҷик аз азал, дар давраҳои гуногунӣ таърихӣ ҳамеша ба ободию зебоӣ таваҷҷуҳи хос намуда, дар ҳар шароите мекӯшиданд, макони буду боши худро зебою назаррабо намояд. Ба ин василаи ба ҷаҳониён нишон медоданд, ки фарҳангу тамаддун ва бозсозоии онҳо аз дигарон пеш
Бо розигӣ ва дастгирии Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Душанбе ва дастгирии Сафорати Британияи Кабир дар Ҷумҳурии Тоҷикистон дар тамоми қаламрави кишвар аксия таҳти унвони "Дарахти ман" бо мақсади ҳифзи муҳити зист, ободонӣ ва кабудизоркунӣ мегузарад. Бо ташаббуси роҳбарияти Китобхонаи миллии Тоҷикистон ҳайати кормандон тасмим гирифтаанд, ки дар ин аксия иштирок намуда, саҳми худро дар
Кӣ кай аскарӣ меравад? Баҳси Рӯзи Артиши миллӣ дар маҳфили “Дастони моҳир”-и Шуъбаи кӯдакон ва наврасон атрофи ҳамин суол баргузор шуд ва хонандагони наврас ҳар кадом талош мекарданд посух диҳанд, ки онҳо кай бояд хизмати аскарӣ кунанд.
Дар ин маҳфил бачаҳо дар бораи Ватан, Модар, Тоҷикистон, Артиши миллӣ, сарбози
Маҳфили рассомии «Ман метавонам!» дар шуъбаи кўдакон ва наврасони Китобхонаи миллии Тоҷикистон ин бор ба Рузи Артиши миллии Тоҷикистон бахшида шуд. Ин махфил ҳар моҳ дар доираи нақшаи чорабиниҳои шуъба баргузор мегардад, ки дар рушди зеҳнии наврасон нақши муҳим мегузорад.
Моҳшариф Давлатова, хонандаи синфи 4-и
Толори хониши кӯдакону наврасон ҳамеша рӯзҳои таътили тобистонаву зимистона пур аз хонанда мешуд. Ин аз он гувоҳӣ медиҳад, ки наврасон ва кӯдакон беш аз ҳар вақти дигар таътили худро сарфи мутолиаи китоб мекунанд. Гоҳо мешуд, ки дар толор ҷойи нишаст пайдо крадан мушкил буд.
Аммо на танҳо дар таътилҳо, балки дар