Имрӯз ҳам чун анъанаи рӯзҳои шанбе дар Китобхонаи миллӣ рӯзи ободониву низофат буд.
Кормандон бештари вақти худро дар кабудизор гузарониданд. Ниҳолҳоро нарм карданд, ба гулҳо об рехтанд, бехи гулҳоро аз алафҳои бегона тоза карданд.
Ҳамчунин зарур омад як бори дигар ҷӯйборҳоро аз хасу хасрӯбаҳо тоза кунанд, то аз он об ба
Аз субҳи имрӯз дар Китобхонаи миллӣ рӯзи ободгарӣ буд. Мисли дирӯз имрӯз ҳам кормандон аз сари субҳ ба маҳалли кор ҳозир шуданд ва гулҳоро об монданд, бехи дарахтонро нарм карданд.
Бо обпошак ба масофае, ки яқин аст аз ҷӯйбор об намеравад, ба сару бехи сабзаҳо об пошиданд.
Ва рӯзи ободгарӣ ҳамин нигоҳубини сабзазори ҳотаи Китобхонаи миллӣ буд, то аз гармои июн гулҳо пажмурда нашаванд, дарахтон хушк
Ҳар рӯзи шанбеву якшанбе барои кормандони Китобхонаи миллӣ рӯзи ободкориву низофат аст. Аз субҳи имрӯз чун анъанаи рӯзҳои пеш зумрае аз кормандон вориди ҳотаи Китобхона шуданд ва бехи гулу гулбуттаҳоро нарм намуда, ҷӯйборҳои обро аз хасрубаҳо тоза карданд.
Сипас, ба ҷойҳое, ки об ба душворӣ меравад, бо сатилҳо ба бехи гулҳои шукуфону гулбуттаҳои тару тоза об рехтанд.
Ҳамзамон бехи дарахтонро ҳам нарм карданд.
Субҳи имрӯз боз ҳам рӯзи ободонӣ дар Китобхонаи миллӣ буд. Рӯзе, ки аз дирӯз гармтар буд ва акнун ҳар рӯзи фасли тобистон аз рӯзи пеши он гармтар мешавад.
Тобистон ва гармои ин фасл водор мекунад, ки ба дахатон, гулу буттаҳо ва сабзазор муносибати дигар сурат мегирад. Обмонии ду-се рӯза дигар кофӣ нест. Агар ҳар рӯз ниҳолҳоро ва гулҳоро об намонанд, онҳо хеле зуд пажмурда мешаванд.
Ба ҳамин мақсад кормандони Китобхонаи миллӣ имрӯз ободониро аз нигоҳубини гулҳову сабзаҳои назди бино
Зиёӣ кист ва дар зиндагии ҷомеа чӣ нақше дорад?
Имрӯзҳо дар даврони Истиқлолият мафҳуми зиёӣ, равшанфикр маънои тозае ба худ касб намудааст. Имрӯз зиёӣ равшангари роҳи аҳли ҷомеа ба сӯйи ояндаи дурахшони миллат аст. Миллате, ки баъд аз ҳазор соли бедавлатӣ соҳиби давлати миллӣ шудааст. Тавре Пешвои миллат дар мулоқот бо зиёиёни кишвар (20.03.2017) мефармоянд: «… Зиёии асил дар раванди ташаккул ва тавсеаи тафаккури миллӣ ҳамеша фаъол буда, ба раванди пешрафти маънавиёти ҷомеа таъсир мерасонад».
Хушбахтона, аҳли зиёи тоҷик имрӯз дар сафи пеши эҷодкориву
Саймуъмин Ятимов, раиси Кумитаи давлатии амнияти миллии Тоҷикистон бо чопи мақолаи “Амният ва илм” изҳори назарҳои ҷолибу хондание дар бораи амнияти миллӣ кардааст. Аз ҷумла ӯ менависад, ки “Эътироф бояд кард, ки тахрибкорӣ, ноором сохтани як давлат, бесаранҷом, бесарусомон кардани як миллат вобаста ба тақдир ё чизи тасодуфӣ нест. Илм аст. Терроризм, экстремизм, дигар
