Китобхонаи миллӣ

“Шеъри Маҳтоб содда аст, аммо соддаи пур  аз ҳузну сурур, пур аз мураккабиҳои зиндагии пуртазод ва дилнишин”.

Гулрухсор, сарсухан ба китоби
«Барги сабз», Душанбе, нашриёти
«Адиб», соли  1987

Ин матлаб аз умеду ноумедист. Аз рӯзгори бонуи сухан Маҳтоби Зокир. Агар умр барояш вафо мекард, 20-уми сентябр ба 61 қадам мегузошт. Ва соле пеш шастсола буд...

Маҳтоби Зокир.  Оне, ки умре порсо зист, оддӣ ва миёни анбӯҳи мардум танҳо зист. Ва бо ҳамин танҳоӣ аз ин олам

Аксари касоне, ки ки нав узвияти Китобхонаи миллиро ба даст оварданд, донишҷӯёни мактабҳои олии кишвар ва хонандагони макотиби миёна мебошанд.

Дар ҳамин ҳол оморҳо баёнгари онанд, ки теъдоди хонандагони дар ҳамаи толорҳои хониши Китобхонаи миллӣ афзудааст. Кормандони толори хониш то зарфи 20 рӯзи моҳи сентябр ба 7 ҳазору 192 нафар хонандагон хизмат расондаанд.

Директори Китобхонаи миллии Тоҷикистон, профессор Абдусалом Мирализода бо ширкат дар ҳамоиши байналмилалии “500-солагии чопи китоб дар Белоруссия”, ки рӯзҳои 14-15-уми сентябр дар шаҳри Минс баргузор шуд ширкат кард ва дар бораи Франсиск Скорина суханронии пурмуҳтавое дошт.

Кист Франсиск Скорина?

Ободонии рӯзи  шанбе дар Китобхонаи миллӣ
Дар рӯзи дигари ободонии Китобхонаи миллӣ кормандон бештар ба гулу сабзаҳо таваҷҷуҳ намуданд.
Оғози тирамоҳ аст ва табиист, ки дар фасли хазон дарахтон барг зард мекунанд. Баргҳои заъифу боди хазонрасида якояк ба замин меуфтанд.
Гулҳо низ рӯ ба хазон меоранд. Шукуфаҳо пажмурда мешаванд. Вале ҳамоно вақти сабзишу

ИСТИҚЛОЛИЯТИ ДАВЛАТӢ арзиши олӣ барои ҳар як миллат аст, ки на ба ҳар халқу миллат насиб мегардад. Ин арзиши муққадас баъди ҷонбозиҳои зиёд насиби миллати тоҷик гардидааст, ки дар таҳкими он саҳми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ниҳоят бузург аст.