библиографияи миллӣ

Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ Фатҳулло Аҳмадовро бо ҳамин сифат ёд мекунанд. Дар мубориза бо тонкҳои қавипайкари душман бо воҳидҳои низомии таҳти фармондеҳиаш пирӯз омад. Худ пирӯзии бузургро надид, аз тири адӯ қурбон шуд. Вале ба ғалаба бовар дошт, чун пешрафтҳои артиши кишвари шӯроҳоро медид, матонати ҷанговаронро медид, рӯҳияи ҷангии фотеҳонро медид. Дар ҷанг барои озодии меҳан қурбон шуд, вале номашро чун фотеҳ ва қаҳарамон абадан дар дафтари айём сабт кард. Имрӯз аз ӯ ёд мекунем. Сад сол пеш ба дунё омада буд, ҳамагӣ 26 сол умр дид.

Аҳмадов  Фатҳулло соли 1918,  дар  деҳаи Даштаки  Хуҷанд аз  оилаи

Рафаэл Толмасов аз ҷумлаи маъруфтарин чеҳраҳои ҳунари кишвар буд. Сарояндаи хуби опера, яккахони бомаҳорат, донандаи сози классикӣ. Аз таваллудаш 95 сол мегузарад. Ҳоло ҳам таронаҳои ӯ пуршунавандатарин таронаҳоянд.

Толмасов Рафаэл Михайлович сароянда, солисти яҳудитабор 24 феврали соли 1923 дар шаҳри Самарқанд ба дунё омадааст. Овозаш баритони лирикӣ-драматикӣ аст. Артисти Халқии РСС Тоҷикистон (с.1968). Иштирокчии Ҷанги Бузурги Ватанӣ (1941-1945). Фарзанди сароянда, навозанда ва оҳангсози яҳудии Тоҷикистон Михаил Толмасов мебошад.

Солҳои 1934-1936 дар Комбинати мусиқӣ-бадеии шащри Душанбе

Имрӯз шоир Олимхон Исматӣ шастсолагии худро ҷашн мегирад. Аз ҷумлаи шоирони навпардози кишвар аст, ашъораш миёни мардум маъруфият дорад.

Олимхон Исматӣ 28-уми феврали соли 1958 дар деҳаи Мадрушкати ноҳияи Кўҳистони Мастчоҳ зода шудааст. Соли 1978 факултаи филологияи Донишгоҳи давлатии омўзгории Душанберо хатм кардааст. Баъдан муаллим, хабарнигори рўзномаи «Машъал»-и ноҳия, ходими нашриёти «Адиб», муҳаррири нашриёти «Шарқи Озод» будааст. Ҳоло дар Масчоҳи Нав кору зиндагӣ мекунад ва сармуҳаррири рўзномаи ноҳиявии «Машъал» мебошад.

Ба навиштани шеърҳои бачагона, лирикӣ ва ҳаҷвӣ шавқ дорад.

Саду понздаҳ сол пеш Юлиус Фучик-адиби номдори чех дида ба олам кушода буд. Чун узви ҳизби коммунист буд, бо Иттиҳоди Шӯравӣ иртиботҳои наздик дошт. Юлиус Фучик аз ҷумла ба Тоҷикистон низ омадаву баъди бозгашташ таассуроташ аз кишвари моро дар чанд очерк навиштааст.

Фучик Юлиус 23-уми феврали соли 1903 дар шаҳри Прага ба дунё омадааст. Ходими ҳаракати коммунистӣ дар Чехословакия, нависанда, мунаққид, журналист. Қаҳрамони миллии РСЧС. Аз солҳои 20 яке аз муҳаррирони газета ва маҷаллаи ПКЧ- «Руде право» ва «Творба» кор кардааст. Фучик ба СССР солҳои 1930, 1934-1936, аз он ҷумла ба Тоҷикистон низ омадааст ва як силсила очеркҳо навиштааст.

Доктор Парвиз Нотили Хонларӣ дар ду сафари кутоҳе, ки ба Тоҷикистон дошт, чун олими нуктасанҷ ва адиби тавоно муаррифӣ шуд. Суханрониҳояш дар ду ҳамоиши адабӣ ва саҳмаш дар талиғи адабиёти тоҷик дар Эрон боис шуд, ки профессори фахрии Донишгоҳи давлатиии Тоҷикистон ба номи Ленин (ҳоло ДМТ) бошад. Солҳост, ки тарки олам карда, вале ёдҳои хуше аз ӯ ҳамоно боқист.

Мирзо Муллоаҳмадов аз ҷумлаи олимони пуркори тоҷик аст. Ба қалами ў беш аз 400 асари илмӣ ва илмиву омавӣ таълиф шудаанд мақола, рисола, монография ва маҷмўаҳои ба чоп расонидаи ў тақрибан  200 мақола, 12 монография, 30 маҷмўа ба масъалаҳои эроншиносӣ бахшида шудаанд. Аз ҷумла, дар Эрон беш аз 30 асару мақолаҳояш ба табъ расидаанд.