Доғмонӣ дар замонҳои қадим усули маъмули муолиҷа буд. Табибони халқӣ имрӯз аз баъзе унсурҳои он истифода мебаранд. Дар тибби муосир тарзи нави доғмонӣ – термокоаагулятсия мавҷуд аст, ки бо истифода аз барқ сурат мегирад.
Доғмонӣ, доғниҳӣ, доғсузӣ, яке аз усулҳои табобат дар тибби қадим. Доғмонӣ барои боздоштани паҳншавии фасод, қавӣ гардондани андоми
Қабл аз зӯҳри имрӯз дар Муассисаи давлатии «Китобхонаи миллии Тоҷикистон» бахшида ба Рӯзи китоб ва Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамоиши ҷумҳуриявӣ таҳти унвони «Нақши китоб дар ташаккули фарҳанги маънавӣ» баргузор гардид. Дар нишаст зиёда аз 40 нафар донишмандон, мутахассисон, омӯзгорон ва коршиносони соҳа иштирок намуданд.
Нишастро бо сухани ифтитоҳӣ директори
Нақшу нигори тоқиҳо вобаста ба минтақаҳо гуногун мебошанд. Нақшҳои маъмултарин қаламфур , бодом, анор, баргак, ғунча, занҷирак, гули алав, гулҳои садбарг, лола ва ғайра мебошанд. Баъзе нақшҳо, масалан, қаламфур, тўмор, гулхор бо мақсади ҳимоят аз чашми бад, таъсири махлуқоти фавқуттабиӣ дар тоқиҳо тасвир мешавад. Нақшҳои бодому анор рамзи баракату фаровонӣ ва бодавлат шуданро ифода
Ин ном барои хурду бузурги Тоҷикистон ошност. Ҳар як фарди ҳунардўсти ҷумҳурӣ бо ихлосу эҳтиром номи ўро ба забон меорад. Зиёда аз ин ҳунари волояш Ато Муҳаммадҷоновро дар олам машҳуру маъруф кардаву оламиёнро тавассути нақшҳои дар синамо офаридааш ба тоҷику Тоҷикистон шиносонидааст. Ато Муҳаммадҷонов гули худрўйи гулистони ҳунари тоҷик буд. Ҳунару истеъдод ва шахсияту одамияти ў болотар аз ҳама сазовори тавсифу ситоиш аст.
Ёддошти ҳаким Абӯалӣ ибни Сино: “Вакте ки ба китобхона дохил шудам, ҳавлие дидам бисёр васеъ ва калон, ки дорои хонаҳои зиёде буд. Дар хар хона сандукҳои пур аз китоб меистоданд, ки китобҳоро бо назму тартиб дар онҳо чинда буданд. Яке аз хонаҳои махсуси китобҳои арабӣ ва шеър, дигаре оид ба фиқҳ ва хамчунин хар як хона ба китобҳои ҷудогона хос буд. Феҳристи китобҳои гузаштагонро мутолиа мекардам
Робитаҳои маданӣ бо Чин аз асри 3 то милод сар шуда, вале мусиқии осиёимиёнагӣ дар он ҷо махсусан дар асри 6 милодӣ бештар равнақ ёфт. Дар дарбори шоҳони чинӣ ҳафт шуъбаи мусиқӣ таъсис гардид, ки шуъбаҳои бухорӣ ( Анго) ва самарқандӣ (Канго) аз ҷумлаи онҳо буданд. Дар шумори созҳои самарқандию бухорӣ пипа (уд), кунҳоу (ҷанги амудӣ), хенди (найи уфуқӣ), сяо (найи амудӣ), били (сурнай), хэгу (нақора), тунба (ҷалб) ва
