Ашъораш муттасил дар рўзномаву маҷалаҳои ҷумҳуриявию умумииттифоқию хориҷӣ ва маҷмўаҳои шеърии «Аз пушти борон» (1989), «Сапедасори булўр» (1991), «Фарёдҳо бар ёдҳо» (1994), «Балоғати нур»(1995),«Шикастанҳо….Набастанҳо»(1996), «Шамими бодаву бод»(1997), «Шабу шабобу шароб»(1998),«Оли Сомоно, муборак соли Сомонӣ (1999), «Хокистари ҳубоб» (2000), «Дар гуҳарбори садаф (2002) мунташир гардидаанд.
ТАЪКИД: Мо мардумро дар давоми қариб сӣ сол гурусна нагузоштем. Наход, ки дар шароити осоишта ба гуруснагӣ ва азият кашидани халқамон роҳ диҳем? Ба тамоми мардуми шарифи Тоҷикистон, аз ҷумла шумо, ҳозирини гиромӣ муроҷиат мекунам, ки ба ҷойи бовар кардан ба ҳар гуна шахсони ҳангоматалаб ва харидории миқдори зиёди маҳсулоти хӯрокӣ ба қоидаҳои беҳдошти шахсӣ, тозагӣ ва озода нигоҳ доштани