Субҳи имрӯз дар ошёнаи сеюми Китобхонаи миллии Тоҷикистон бо ташаббуси Кумитаи кор бо занон ва оилаи назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Китобхонаи миллии Тоҷикистон, факултети таърихи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон ва Осорхонаи бонувони барҷастаи Тоҷикистон ба номи Муқаддара Рустамова Конфронси илмию назариявии ҷумҳуриявӣ таҳти унвони “Вазъи зани тоҷик то ибтидои қарни XX” доир гардид.
Солнце, ярко светит.
И как прежде я вновь спешу.
К тебе моя родная.
Соберу букетик для тебя.
Ты со мною рядом, и не нужно слов.
Мир цветет твоею красотою.
Ты поймешь по взгляду, мою любовь.
Мамочка, как я горжусь тобою.
Мамочка любимая моя.
Модар – калимае мебошад, ки ҳамагӣ аз панҷ ҳарф таркиб ёфтааст. Вале дар мазмуну мӯҳтавои он як ҷаҳон маънӣ, шукӯҳу шаҳомат нуҳуфта аст, ки дар тасвирашон садҳо достону романҳо офарида ва ғазалу таронаҳо сароида шуданд. Ин мафҳум барои ҳар як инсон ончунон азизу муқаддас аст, ки барои ҳифзи ҷону нангу номусаш фарзандони арзанда ҷони худро дареғ намедоранд!
