Ба ном ва эҷодиёти зиндаёд Баҳром Фирўз ҳанўз айёми таҳсил дар мактаби миёна ошно будам. Дар ибтидо шеър менавишт ва мо, шогирдони дабистон ашъори ошиқонаи эшонро аз саҳифаҳои рўзномаву моҳномаҳо хонда, ба дафтари дил менавиштем. Баъдан гулчине аз эҷодиёти адиб бо номи «Розҳои маҳтобшаб» аз силсилаи «Навниҳолони боғи адабиёт» ба нашр расид, ки мамлув аз чакомаҳои ошиқона буд.
Субҳи имрӯз дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон бо ташаббуси шуъбаи тарғиб ва баргузории чорабиниҳои фарҳангӣ маҷлиси тантанавӣ ба ифтихори «Рӯзи китоб» доир гардид.
Директори Китобхонаи миллии Тоҷикистон, доктори илмҳои педагогӣ, профессор Абдусалом Мирализода дар сухани ифтитоҳии худ ширкаткунандагонро бо 10 солагии гузоштани хишти асоси Китобхонаи миллии Тоҷикистон ва
Субҳи имрӯзи кормандони Китобхонаи миллӣ аз ташкили як силсила намоишҳои китоб оғоз шуд. Қариб дар ҳамаи роҳраву ошёнаҳо, шуъбаҳо, толорҳои хониш намоишҳои гуногуни китобу маҷаллаву нашрияҳо баргузор шуданд.
Китобҳо мавзуъоти гуногунро дар бар мегиранд. Иҷтимоъ, иқтисод, сиёсат, илм, фарҳанг, ҷаҳонгардӣ, саноат, нашрияҳои даврӣ, китобҳои нодир ва нусхаҳои қаламӣ ва ғайра.
Як нуқтаро иброз ба маврид аст, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат дар яке аз суханронҳояшон хело хуб қайд карданд: «Дар баробари номҳои муқаддаси Модар – Ватан номи пуршарафи китоб ҷойгир карда шавад».
Имрузҳо саҳми ҷавононро дар ҳар як соҳаҳои гуногуни хоҷагии халқи мамлакат мебинем яке дар соҳаи илму техника, дигаре соҳаи фарҳангу
Китоб ҳамчун шиносномаи шоистаи ҳар як халқу миллат барои поку бегазанд нигоҳ доштани забони модарӣ ва рушди он, таҳкиму тавқият ёфтани ҳуввияти миллӣ ва худогоҳию худшиносии ҳар як фард нақши бузург дорад.
Эмомалӣ Раҳмон
Халқи мо аз қадим китобдору китобхон буд ва ин анъанаро бояд ҳифз карда, идома бидиҳем.
