Аз қаъри гили сиёҳ то авҷи Зуҳал,
Кардам ҳама мушкилоти гетиро ҳал.
Берун ҷастам зи қайди ҳар макру ҳиял,
Ҳар банд кушода шуд, магар банди аҷал.
Ин одами доно ва хирадманд, ки ба ҷуз банди аҷал дигар ҳамаи мушкилоти ҷаҳонро ҳал кардааст, Абўалӣ Синост. Бале, ҳамон Абўалӣ ибни Сино, ки бо асарҳои оламгири худ дар Шарқу Ғарб ва Шимолу Ҷануб машҳур гаштааст. Абўалӣ ибни Сино
Мавлоно Абдурраҳмони Ҷомӣ, ин нобиғаи фарҳанги миллат, шоири тавонову олими беҳамто ва донишманди закиву марди фозил фармуда:
Аниси кунҷи танҳоӣ китоб аст,
Фуруғи субҳи доноӣ китоб аст.
Бувад бе музду миннат устоде,
Зи дониш бахшад ҳар дам кушоде.
Ин чор мисраъ шояд замоне гуфта шуд, ки Ҷомии
Аз моҳи январи соли 2012 то нимаи моҳи августи соли 2017 ба толори шуъбаи матбуоти даврии Китобхонаи миллии Тоҷикистон 56 ҳазору 3000 нафар хонада ворид шудаву ба дархости онҳо корманди шуъба зиёда аз 600000 нусха ва бастаи рўзномаву маҷалларо пешкаш кардаанд.
Тибқи таҳлили ҳамарўзаи кормандонди шуъбаи Матбуоти даврии Китобхонаи миллии Тоҷикистон, танҳо дар 15 рўзи аввали моҳи август ба толори матбуоти
Замоне бо ҳамин як рӯбоӣ муҳити зиндагонии худро ифода карда буд. Абӯалӣ ибни Сино, ин нобиғаи нотакрори насли башар дар асре ҳаёт ба сар бурда буд, ки алломаҳояш ҳам қадри олим нашнохтану ҳокимонаш ҳам. Ва забон ба ҳамин шиква боз кард:
Куфри чу мане газофу осон набувад...
Маҳкамтар аз имони ман имон набувад.
Дар даҳр чу ман якеву он ҳам кофир,
Пас дар ҳама даҳр як мусулмон набувад
Пири ҳакимони Машриқзамин имрӯз, 18-уми август зодрӯз дорад ва зодрӯзаш дар Тоҷикистон чун рӯзи табибу тиб таҷлил мешавад.
